ทำดีคิดดี

เกาะก็ติด แกะก็หลุด

นะจารย์....(ปรัชญาชีวิตหนู๋)

เห็นด้วยจ้า หว่านพืชเช่นไรย่อมได้ผลเช่นนั้น อาจารย์ว่าจริงไหม ถ้าอ้อเปรียบชีวิตเหมือนตึกหลังหนึ่ง

ถ้าวันที่ 1เราสร้างฐานได้มั่นคง สร้างอย่างมั่นคงเช่นนี้ทุกวัน เชื่อได้ว่าหลังคาหรือส่วนยอดนั้นย่อมมั่นคง ถ้าทุกอย่างกลายเป้นสิ่งตรงข้าม ทุกอย่างก็พังทลาย พระพุทธศาสนาสอนว่า

"อย่าอาลัยอาวรณ์กับอดีตที่ผ่านไปแล้ว เพราะ มันไม่สามารถย้อนกลับมาใหม่ได้ และอย่าไปวิตกกังวลกับอนาคต เพราะมันยังมาไม่ถึง แต่จงทำในปัจจุบันให้ดีที่สุด" คือส่วนมากจิตใจของเราจะแล่นไปในอดีตและอนาคต จนลืมปัจจุบัน เรามักจะเสียดายอดีตที่น่าพอใจ และฝันหวานถึงอนาคตที่สดใส แล้วก็ปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไป พออนาคตมาถึงเข้าเราก็ฝันถึงอนาคตข้างหน้าต่อไปอีก และเป็นอยู่เช่นนี้จนตาย เลยไม่ได้อะไรในชีวิต แต่ถ้าเราจะอยู่กับความจริงในปัจจุบัน เราจะพบว่ามันมีความสุขที่น่าพึงพอใจอยู่ในปัจจุบันนี้ตลอดเวลา แม้ว่าเราจะกำลังมีปัญหามีความทุกข์อยู่ ถ้าเรามองให้ดีๆ ในปัญหาและทุกข์นั้นมันก็มีสุขปนอยู่และมีทางพ้นทุกข์รวมอยู่ด้วย คือทุกปัญหานั้นมีทางแก้ไข เว้นแต่ว่าเราจะไม่ยอมแก้ไขในหนทางที่มีอยู่เท่านั้น อย่างเช่นคนที่ผิดหวังอย่างสูงสุด ถ้ามองให้ดีก็จะพบว่า การแก้ปัญหาก็ คือ อย่าหวังมันเสียก็สิ้นเรื่อง แต่แล้วเราก็ไม่ยอมทำเช่นนั้น ดังนั้น เราจึงต้องทุกข์ตรมต่อไปจนอาจถึงขั้นตรอมใจตาย หรือ ฆ่าตัวตายไปในที่สุด เป็นต้น