น้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์

เมื่อวาน หลังจากที่พระเทศน์มหาชาติเสร็จไปแล้ว

พระก็บอกแม่ว่า ให้คนเอาน้ำมนต์กลับบ้านกันได้แล้วน่ะ

ส่วนอย่างอื่น เช่น หมากพลู ดอกไม้ ผลไม้ ยังเอาไม่ได้น่ะ

ต้องให้ลิเกเค้าแสดงให้จบก่อน

แล้วคนต่างก็มาตักน้ำมนต์ในโอ่งเพื่อนำกลับบ้าน ไปดื่มกิน ลูบหัว เพื่อเป็นสิริมงคล

ตอนนั้นกอก็ช่วยเค้าตักน้ำมนต์ให้ป้า ๆ น้า ๆ พากันกลับบ้าน เสร็จแล้วกอก็นั่งพัก นั่งอยู่กับพี่สาว และน้าพิศ

แม่เดินเข้ามา แล้วพูดว่า น้อง ๆ (แม่หมายถึงกอ) น้องช่วยไปหาขวดน้ำให้แม่หน่อยน่ะ เมื่อกี้ แม่ไปที่โรงครัวมา แล้วแม่ก็ไปหยิบเอาน้ำผิดขวด เอาน้ำมนต์ของน้าคนนั้น ไปเทลงใส่น้ำกินหมดเลย น้าเค้าว่าแม่ว่า ทำอะไร นั่นเอาน้ำมนต์ฉันไปกินหมดเลยน่ะ แม่ก็บอกว่า พี่ไม่รู้จริง ๆ น้อง พี่นึกว่าน้ำกิน น้ำมนต์ยังเหลืออีกเยอะน่ะ น้องขึ้นไปเอาใหม่น่ะค่ะ น้าผู้หญิงคนนั้นพูดว่า ให้ฉันขึ้นไปเอาใหม่ เหนื่อยจะตาย ให้ขึ้นไปเอาบนเขาอีกที ไม่ไปแล้วเหนื่อย (น้าผู้หญิงคนนั้นมีอาการโมโห) แม่บอกว่า น้องไม่ต้องกลัวน่ะค่ะ ไปเอาใหม่ได้เลย พี่เป็นเจ้าภาพงานนี้ น้าเค้าก็พูดว่า เจ้าภาพก็เจ้าภาพเหอะ ฉันไม่ไปแล้ว ให้ขึ้นไปบนเขาเหนื่อยรู้มั้ย

แม่เล่าให้กอฟังแบบนี้ พี่สาว น้าพิศ ที่นั่งอยู่ด้วยพวกเค้าก็ได้ยินที่แม่เล่ากันหมด

ไม่มีใครพูดอะไร แต่รู้มั้ยค่ะว่ากอตอบแม่ว่ายังไง

กอไม่ไปเอาให้หรอกน่ะแม่ คนแบบนั้นเอาน้ำมนต์ไปกินให้หมดโอ่งก็ไม่ได้อะไร

แม่ว่า ทำไมพูดแบบนี้ น้าพิศได้ยิน ก็รีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วบอกว่า เดี๋ยวพิศไปหาขวดให้เองค่ะ

แล้วน้าพิศก็ไปจัดการให้แม่

พี่สาวพูดว่า คนแบบนี้ ต้องเอาให้เค้ามาก ๆ ต้องให้เค้าเอาไปอาบทุกวันเลย

กอก็เลยบอกพี่ว่า นั่นน่ะสิ ดูแม่สิ ไปเอากันเองเถอะ ให้คนอย่างกอไปเอาน้ำมนต์ให้น้าคนนั้น ก็พอดีกัน ให้คนอย่างกอตักน้ำมนต์ให้คนแบบนั้น พอพอกันเลย

กอถอนหายใจ เพราะเริ่มรู้สึกผิดน่ะ ที่พูดไปแบบนั้น ดีแล้วล่ะที่ให้น้าพิศไปตักน้ำมนต์ให้เค้า

พอนั่งต่อได้ประมาณ 20 นาที มีป้าคนนึงขึ้นมาอีกคน ป้าบอกกับแม่ว่า พี่มาขอน้ำมนต์ค่ะ น้ำมนต์มีอีกมั้ย

แม่บอกว่ามีอีกค่ะ ไปหาขวดมาน่ะพี่ แล้วมาตักน้ำมนต์ในโอ่งได้เลย

ป้าคนนั้นพูดว่า ไม่มีขวดเหรอ ให้ลงไปหาขวดอีก แล้วป้าก็เดินไปเดินมาหาขวดบริเวณนั้น แล้วก็พูดว่า ไม่มีขวดเลยสักขวด แล้วป้าก็กำลังจะเดินลงไปหาขวดที่ด้านล่าง

กอถามป้าว่า ป้าจะเอาน้ำมนต์กี่ขวดค่ะ ป้าว่าเอาสักขวดก็พอ กอบอกป้าว่า ป้ารอตรงนี้ เดี๋ยวกอลงไปหาขวดให้เอง

แล้วกอก็ลงไปหาขวด ขวดน้ำในงานไม่มีหลงเหลือเลย เนื่องจากว่า คนหาไปเอาน้ำมนต์กันหมด

กอเดินเข้าไปในโรงครัว มีแต่ขวดน้ำที่มีน้ำเต็มไปหมด หันไปเจอขวดน้ำขวดนึง พอดีเลย มีน้ำติดอยู่อีกครึ่งขวด กอก็เลยเทน้ำนั้นออก นึกในใจว่า เฮ้อ....เอาละว่ะเรา เพื่อจะเอาน้ำมนต์ให้ป้า

แล้วกอก็เอาขวดขึ้นไปให้ป้า กอจัดการตักน้ำมนต์ให้ป้า แล้วยื่นน้ำมนต์ให้ ป้ารีบยกมือไหว้กอ แล้วพูดว่า ขอบคุณน่ะค่ะลูก

กอตกใจหมดรีบยกมือไหว้ แล้วพูดว่า ขอบคุณน่ะค่ะป้า

แล้วกอก็นั่งดูลิเกต่อ แต่ในใจกลับคิดอะไรขึ้นมาได้ แล้วหันไปบอกพี่สาวว่า

พี่ ๆ พี่ดูสิเมื่อกี้น้องเห็นอะไร พี่สาวถามว่าเห็นอะไร

ก็เมื่อกี้ตอนที่แม่บอกให้กอช่วยหาขวดให้ แม่จะเอาไปให้น้าคนนั้น กอไม่ไปหาให้แล้วพูดว่า คนแบบนั้นเอาน้ำมนต์ไปกินให้หมดโอ่งก็ไม่ได้อะไร

แต่พอเมื่อกี้ป้าคนนั้น ไม่ได้ขอให้กอไปหาขวดให้สักนิด แต่กอก็อาสาไปเอาให้ป้าเค้าเอง

พอกอเอาน้ำมนต์ให้ป้า กอก็สบายใจ แต่ที่กอไม่ไปหาขวดให้แม่แล้วพูดแบบนั้นไป กอก็ไม่สบายใจเลย

พี่สาวพูดว่า แล้วไงล่ะ แล้วน้องดูพี่สิ ในขณะที่ป้าคนนั้นกำลังหาขวด แล้วหาไม่เจอเลย ต้องลงไปหาด้านล่าง แม่ น้าพิศ และพี่ ทุกคนนั่งเฉย ไม่มีใครอาสาลงไปเอาให้ แต่น้องก็ไปเอาให้ป้า แล้วแบบนี้น้องว่าไงล่ะ

ใช่น่ะสิ พ่อทำถูกจริง ๆ เลย เล่นจัดสถานที่การทำพิธีบนเขา แล้วลิเกอยู่ด้านล่าง ที่กินข้าวกินปลา ก็อยู่ด้านล่าง วันนี้ป้า ๆ ขอน้ำกันเหมือนนกกระจอกอดน้ำ กอต้องเดินขึ้นเดินลงขึ้นเขาลงครัวกัน  ปวดขาหมดแล้ว

ยอมรับเลยว่า ขึ้นลงหลายรอบมันเหนื่อยมาก ๆ ป้า ๆ น้า ๆ เค้าถึงได้ไม่ยอมขึ้นลงกันเลย กอเดินไปไหนก็ได้ยินเสียง ลูก ๆ ๆๆๆๆ ช่วยลงไป...... แต่ก็มีกอกับพี่สาวนี่แหละ กอเลยโห...พ่อน่ะพ่อ

แต่ก็ยอมรับเลยค่ะ ว่าพ่อกับแม่ และทุกคนที่ช่วยกันในงานครั้งนี้ เต็มที่กันจริง ๆ โดยเฉพาะการจัดป่าจัดสถานที่ หลาย ๆ คนไม่เคยเห็น ต่างตื่นตาตื่นใจกันได้ทำบุญและยิ้ม ประทับใจกันทั้งนั้น

แต่พูดถึงเรื่องน้ำมนต์น่ะค่ะ กอก็กินไปแก้วนึงแล้ว พอกินน้ำมนต์เสร็จ ก็เอาเลยพูดว่า คนอย่างนั้นกินน้ำมนต์ให้หมดโอ่งก็ไม่ได้อะไร โชคดีที่ได้กินน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว กอเลยรู้จักสำนึกผิด และเสียใจที่ไม่ยอมไปหาขวดให้แม่

แสดงว่า น้ำมนต์ได้ผล เพราะกอยังรู้จักสำนึกผิดได้ ดีกว่าทำไปแล้ว ยังไม่รู้สึกตัวว่าการพูดแบบนั้น ทำแบบนั้น มันผิดน่ะมันไม่ดี

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น้ำมนต์ยังมีเหลืออีกมั้ยน่ะ กอไปเอามากินอีกดีกว่า

อิอิ ไม่ใช่หรอกค่ะ กอก็ยังคิดเหมือนเดิม คนอย่างน้าคนนั้นเอาน้ำมนต์ไปกินให้หมดโอ่งก็ไม่มีประโยชน์อะไร แม้ว่ากอจะรู้สึกผิด แต่กอก็คิดอย่างนั้น คิดอย่างที่พูดนั่นแหละ ต่อให้กินน้ำมนต์ให้หมดโอ่ง หรือเอาตัวลงไปแช่ อาบในอ่างน้ำมนต์ น้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์จะประทานสิริมงคลอะไรให้ได้บ้าง

เมื่อวาน ตอนที่เค้าได้ยินกันว่า เป็นน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ เพราะเสกจากคาถาพันเลยน่ะ ไม่ได้หากันง่าย ๆ ต่างคนต่างก็อยากจะได้น้ำมนต์ กอ พี่สาว และแม่ ช่วยกันตัก นี่กอยังปวดหัวไหล่อยู่เลย

แล้วพอจะกลับบ้าน เมื่อวานแม่ก็เดินผ่านที่กอนั่งอีกแล้ว แม่เดินพูดงุมงำๆๆ แล้วก็ถือขวดสองขวด บอกว่า จะตักน้ำมนต์ให้เค้าอีกสองขวด กอเรียกแม่เสียงดังมาก แม่ ๆ น้ำมนต์หมดแล้วน่ะ แม่หันหน้ามาดูกอ แล้วทำท่าทางตกใจ อ้าว..น้ำมนต์หมดส่ะแล้วเหรอ กอบอกว่าหมดแล้ว น้ำมนต์หมดแล้ว มีเหลือแต่น้ำใจ น้า ๆ ป้า ๆ อยู่ใกล้ ๆ หัวเราะกันใหญ่ แล้วบอกแม่ว่า มีอีก น้องกอมันพูดเล่น นี่น่าจะส่งไปอยู่กับเอกชัยส่ะเลยน่ะ

แม่หันมามองหน้ากอ ประมาณว่าแม่คงจะพอใจ และชื่นชมลูกสาวแม่น่ะว่า ลูกสาวแม่นี่มันดีจิงจิ้ง ไม่ช่วยกันแล้วยังจะมีแต่น้ำใจค่ะแม่ น้ำมนต์หมดแล้ว อิอิ

ก็กอเหนื่อยเดินกันขาลากแล้ว ยอมรับเลยว่า แม่แข็งแรงมาก ๆ

ป้า ๆ น้า ๆ พูดให้กอกับพี่สาวฟังว่า พ่อกับแม่มีบารมีน่ะ คนไม่มีบารมีทำออกมาแบบนี้ไม่ได้หรอก ป้า ๆ น้า ๆ ก็เลยได้พลอยทำบุญไปด้วย ได้อาศัยบารมีไปด้วยน่ะ ลูกสาวสองคน ต่อไปก็ทำแทนพ่อกับแม่ได้แล้ว กอบอกว่า เหนื่อยมาก คงทำไม่ได้ ป้าบอกว่า ทำบุญเค้าอย่าพูดว่าเหนื่อย ให้พูดว่ามีความสุขน่ะลูกน่ะ กอยิ้มรับอย่างหน้าตา...เหนื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆ

พอกลับมาบ้าน พี่สาวพูดว่า ป้า ๆ น้า ๆ เค้าชื่นชมพ่อกับแม่ที่ทำได้แบบนี้ เค้าบอกว่ามีบารมี พี่ว่าคนที่มีเงินเค้าก็ทำได้ทั้งนั้นแหละน่ะน้องน่ะ แบบนี้คนที่มีเงินก็จัดได้มีบารมีได้ทั้งนั้น

กอบอกพี่ว่า แล้วคนที่มีเงินเยอะๆๆๆๆ แต่เค้าไม่จัดล่ะ เค้าจะมีบารมีได้ยังไง ที่ป้าๆ น้า ๆ เค้าพูดถึงพ่อกับแม่เราแบบนั้น ก็เพราะว่า พ่อกับแม่เรามีบารมี และป้า ๆ น้า ๆ เค้าก็มีความสุขที่ได้มาร่วมสร้างบารมีกับพ่อกับแม่ของเรา ไม่ใช่ว่าเค้าแกล้งชมหรอก แต่เค้ามีความสุขเค้าถึงได้พูด ป้า ๆ น้า ๆ เค้าคงหมายถึงแบบนั้นจริง ๆ

สุดท้ายของบันทึกน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ ขอให้ทุกคนที่มีน้ำใจที่ดีงาม ช่วยกันสืบทอดพระศาสนา จงได้รับน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์หล่อเลี้ยงน้ำใจที่ดีงามทุกท่านด้วยน่ะค่ะ

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของงานแล้ว เค้าจะทำพิธีฉลองเมรุกันค่ะ

(บันทึกนี้เป็นบันทึกจากหลังไปหน้า คือ ไม่ทันเล่าถึงเรื่องราวในงานเทศน์มหาชาติ แต่เอาตอนจบของงานมาเล่าก่อน หากว่ามันนึกเรื่องอะไรในงานได้อีก ก็อยากจะเล่าให้เพื่อน ๆ ได้อ่านกันอีกค่ะ โชคดีมีความสุขน่ะค่ะ)

อ้อ...รู้มั้ย ตอนที่กอกินน้ำมนต์กออธิษฐานอะไร น้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์จ๋า เมื่อกอดื่มกินเข้าไปแล้ว ช่วยเข้าไปทำจิตใจของกอให้เย็นเหมือนน้ำหน่อยได้มั้ย กอรู้สึกว่า กอขี้โมโห โกรธง่าย แต่หายเร็ว โดยเฉพาะกับพ่อและแม่ ทั้ง ๆ ที่กอก็ดีและรักท่าน แต่บางทีกอก็วิ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆอยู่หลายครั้งเหมือนกัน มันบาป กอเลยไม่ค่อยชอบนิสัยตรงนี้เลย ถ้ากอเลิกขี้โมโหได้ จะดีมาก ๆ เลยน่ะจ๊ะ สาธุ

[ganeshnoi07]

เป็นความเชื่อส่วนบุคคลครับ น้ำมนต์จะศักดิ์สิทธิ์ หรือไม่อยู่ที่การกระทำของเราเองครับ

[กอก้าน>>>ก้านกอ]

สวัสดีค่ะ

 พี่ฤทธิชัย

ใช่แล้วค่ะ อยู่ที่การกระทำของเราเอง

ขอบคุณน่ะค่ะ โชคดีมีความสุขค่ะ

[ยามเย็น]

มาแล้ว มาแย้ว    (มารไม่มี บารมีไม่เกิด) เขาว่ากันอย่างนั้น

ขอบคุณมาร ทุก ๆ ตัว โชคดี แล้วอย่ามาให้เจอบ่อย ๆ ล่ะกัน

[กอก้าน>>>ก้านกอ]

อิอิ เรียกกันแบบนั้นเลยเหรอพี่

แหะแหะ

ว่าไงก็ว่ากัน