ไม้ขีด ไม้ซีก ไม้ซุง


ถนนเดียวกันผ่านไม่ได้ ● คนละสีหัวใจจนยุ่งเหยิง ● หมู่บ้านเดียวกันเข้ารันเริง ● กระเจิดกระเจิงกระจายแค้น

.

ไม้ขีด ไม้ซีก ไม้ซุง

 

● ไม้ขีดก้านนั้นจากมือใคร

ไม่สำคัญเท่าไฟกำลังโหม

ควันไฟพวยพุ่งถึงโพยม

จุดคบต่อโคมกันคล่ำคลา

ไม่มีมูลฝอยหมาไม่ขี้

ฟืนไม่มีก่อไฟไม่เจิดจ้า

ความจริงความลวงในดวงตา

โถมถาเข้าใส่ไฟและฟืน

วายุวายั่วทั่วแผ่นดิน

แยกข้างกัดกินก้อนสะอื้น

ดุเดือดดุดันเร่งวันคืน

ให้ผืนปฐพีเป็นกองเพลิง

ถนนเดียวกันผ่านไม่ได้

คนละสีหัวใจจนยุ่งเหยิง

หมู่บ้านเดียวกันเข้ารันเริง

กระเจิดกระเจิงกระจายแค้น

ไฟลามฟืนร้ายยิ่งเริงเชื้อ

รากหญ้าเป็นเหยื่อเป็นหมื่นแสน

ไม้ซีกพิทักษ์ซุงซึ่งตายแทน

จึงหนุนจึงแน่นไฟแผ่นดิน

ไม้ขีดก้านนั้นจากมือใคร

ไม่สำคัญเท่าไฟไหม้ลามถิ่น

ไม่สำคัญเท่าซุงยังสูงทมิฬ

ถวิลเทวษประเทศที่รัก

.

ศิวกานท์ ปทุมสูติ

ทุ่งสักอาศรม

หมายเลขบันทึก: 225799เขียนเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2008 12:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:55 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
  • อาจารย์คะ...คงได้แต่ภาวนาให้ผู้ที่มีอาวุธอยู่ในมืออย่ากระทำการสิ่งใดให้เกิดความรุนแรง เป็นการซ้ำเติม...ประเทศชาติ
  • คงไม่ต้องถามแล้วค่ะว่าใครจุดไฟ เพราะอะไร
  • สิ่งที่ทุกคนควรทำคือรีบแก้ไข ...ดับไฟที่กำลังโหมไปทุกย่อมหญ้า โดยสันติวิธีนะคะ

   วายุวายั่วทั่วแผ่นดิน

แยกข้างกัดกินก้อนสะอื้น

ดุเดือดดุดันเร่งวันคืน

ให้ผืนปฐพีเป็นกองเพลิง

   คนไทยด้วยกันพี่น้องเอ๋ย

ไทยเคยเกริกไกรได้เถลิง

ศกใหม่มาศกเก่าไปเกียรติดำเกิง

หยุดสุมเพลิง...เพลิงสุมใจ...และไฟแค้น...

ขออนุญาตนำบทคิดจากสมองขี้เลื่อยของลำดวนมาต่อกลอนนะคะ

กลางกระแสอารมณ์ เหตุผลของคู่ขัดแย้งที่ต่างมีกำลังมวลชน อำนาจ และอาวุธ ย่อมเอิบอาบไปด้วยทิฐิการยึดมั่นถือมั่น ดั่งโคเปลี่ยวที่ทระนงในคู่เขาของกันและกัน แน่นอนว่าสิ่งที่ปรากฏกลางสมรภูมิย่อมมีมูลมีเหตุอันเป็น "สมุทัย" ที่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดเป็นผู้ก่อขึ้นก่อน ย่อมมีข้างผิดธรรมก่อกรรมหนัก การณ์เช่นนี้หากปราศจากคนกลางผู้มีบารมีธรรมยื่นมือเข้าไปช่วยคลี่คลายอย่างถูกธรรมถูกทางและอย่างทันท่วงทีแล้ว ยากนักที่จะมีใครถอย...โอ้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท