คติที่ ๒ ให้บริจาคทานและบำรุงการศึกษาเรื่องไป
คติที่ ๒ ให้บริจาคทานเรื่อยไป ให้บำรุงปัญญาเขาเรื่อยไป
"อยู่ที่ไหน ให้ทานบริจาคเรื่อยไป ไม่ทำอะไรก็สอนหนังสือสงเคราะห์กุลบุตร"
นี่คือคำสอนของหลวงพ่อ ความหมายก็ชัดอยู่ในตัวแล้ว ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ใด ให้ทำหน้าที่เป็นผู้ให้เสมอไป ผู้รับก็ยินดี ผู้ให้ก็สบายใจ หลวงพ่อท่านมีลาภมาก ไม่ว่าท่านจะไปอยู่ที่ไหน มักจะมีคนเอาสิ่งของมาถวาย ท่านรับแล้วท่านก็ให้ต่อ ท่านบอกว่าเจ้าของทานเขาได้บุญ ๒ ต่อ
อีกเรื่องหนึ่งก็คือ ถ้าว่าง คือไม่มีงานทำ หลวงพ่อจะสอนหนังสือเด็กๆ ท่านบอกว่าได้ ปัญญาบารมี สมัยที่หลวงพ่อเป็นพระลูกวัด หลวงพ่อเอากุฏิของหลวงพ่อเป็นโรงเรียน พอพระนักเรียนกลับ หลวงพ่อก็ใช้เป็นที่นอน ขึ้นชื่อว่าการศึกษาแล้ว หลวงพ่อให้ทั้งนั้น จะเอาอะไรขอให้บอก ไม่มีค่าจ้างครู หลวงพ่อจัดหา ไม่มีครู หลวงพ่อไปเป็นครูให้ เมื่อได้เป็นเจ้าอาวาสวัดปากน้ำใหม่ๆ สมัยนั้นยังไม่มีโรงเรียนประถมศึกษา หลวงพ่อตั้งโรงเรียนของวัดขึ้น ให้ประชาชนส่งลูกหลานมาเรียนฟรี หลวงพ่อรับเป็นเจ้าภาพค่าจ้างครู ต่อมารัฐบาลประกาศใช้พระราชบัญญัตืประถมศึกษา รัฐบาลเข้ามารับกิจการโรงเรียนไป หลวงพ่อก็เลยหมดภาระแต่วันนั้น
เรื่องนี้ เป็นประวัติที่งดงามที่สุด คงไม่ได้ยินได้ฟังที่ไหนอีกแล้ว วิสัยของโพธิสัตว์ก็อย่างนี้ ไม่อยู่เฉยทำประโยชน์เรื่อยไป อย่างเราทำไม่ได้ เพราะเราไม่ได้เป็นโพธิสัตว์ เราจะยอมเอากุฏิของเราไปเป็นโรงเรียนหรือ แน่นอน เราไม่ยอม เพราะเราก็ต้องการความสบายส่วนตัว ไม่ว่าใคร ไม่ยอมทั้งนั้น
****************************************************************
จากหนังสือ คติธรรม คตินิยม การดำเนินชีวิต ของหลวงพ่อวัดปากน้ำ
