ทริปที่สี่ ตอนที่สี่

วันนี้ฝนตกทั้งวันแถมคนที่อาจารย์นัดไว้ก็ไม่มา เลยแวะเข้าไปในเมือง Kaikoura ชมเมืองชมร้าน มีร้านอาหารไทยด้วย เย้ เจอร้านขายของฝากทำจากเปลือกหอย paua อ่านว่า พา-อุ-อะ อ่านเร็วเร็วเป็น พาวาหรือ abalone หรือ หอยเป๋าฮื้อ ขายทั้งเปลือกที่ขัดอย่างสวยงามแล้วอันละ 8 nz dollars

จากนั้นก็เลยเข้าห้องสมุดนั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับ crayfish น้ำจืดซึ่งมีเฉพาะที่นิวซีแลนด์ แล้วก็นั่งดูรูปเปลือกหอยต่างๆ เจอเอกสารแจกฟรีสวยดีก็เลยหยิบมาด้วย เป็นของ Department of Conservation พอดีเป็น Conservation week เขาก็รณรงค์ให้รักษาพืชพื้นเมือง ปลูกพืชประจำถิ่นแทนที่จะนำเอามาจากต่างประเทศ แนะนำเรื่องนกที่พบเฉพาะในนิวซีแลนด์ และสถานที่ที่มีความสำคัญในประวัติศาสตร์

 

กลับที่พักก็เตรียมทำอาหารกันวันนี้เป็นเวรของ Carol เขาจะทำ Carbonara เป็นสปาเกตตี้ อร่อยแน่เพราะ Carol เดิมเป็น Chef อยู่ นอกจากนี้อาจารย์ก็ทำอาหารเพิ่ม เพราะวันนี้ชาวเมารีเจ้าภาพจะมาเยี่ยม คนที่ทำทัวร์เมารีก็จะมา้ด้วย แขกเยอะเลย พร้อมหน้ากันแล้วก็แนะนำตัวเป็นภาษาเมารี และเล่าความรู้สึกของแต่ละคนในการมาทัวร์ครั้งนี้ พวกเราทุกคนประทับใจเมารีทัวร์เพราะให้ความรู้สึกที่ลึกซึ้งกว่าแค่ความตื่นเต้นแต่เป็นความเชื่อมโยงของสิ่งแวดล้อมและผู้คน นอกจากนี้สำหรับชาวต่างชาติอย่างเราและชาวญี่ปุ่น ทำให้เราหันกลับมาคิดถึงวัฒนธรรม ประเพณีของเราที่ควรรักษาเอาไว้

จากนั้นก็ร้องเพลง และกินกันอย่างเต็มคราบ แฟนของ Maurice คนที่ทำเมารีทัวร์แวะมาทักและเล่าว่าเคยไปเที่ยวเมืองไทย ประทับใจมาก ดีใจจัง คุยกันได้สักพัก ไฟดับพรึบ แขกเลยต้องทยอยกลับ

พวกเรายังไม่อยากเข้านอน เลยเอาไฟฉายมาตั้งในห้องและคุยกันสัพเพเหระ แล้วก็วกมาเรื่องของ Ecotourism ว่าอันไหนที่เข้ากับหลักการที่เราเรียนมา ซึ่งมีอยู่ 5 ข้อ

• Interaction with the natural, physical and heritage environment
• Leaving a 'light footprint' (i.e. low environmental impact)
• An awareness of local cultures
• Contains an educational and interpretative dimension
• Community ownership

เราก็เห็นว่าทัวร์ทั้งหมดในทริปนี้ ยกให้เมารีทัวร์ที่มีครบในเรื่องเหล่านี้ รวมถึงการสื่อความหมาย Interpretation ในช่วงที่เราไปทัวร์

จากนั้นวกมาเรื่องของวัฒนธรรม ก็เลยคุยเรื่องของประเทศญี่ปุ่น ประเทศไทย และร้องเพลงชาติของแต่ละชาติ ของนิวซีแลนด์ก็ร้องเป็นภาษาเมารี และ อังกฤษ เราก็ร้องเพลงไทย ภูมิใจที่ได้บอกว่าเราเป็นชาติเดียวในเอเชียอาคเนย์ที่ไม่ได้เป็นเมืองขึ้นในยุคล่าอาณานิคม เพื่อนชาวญี่ปุ่นก็ร้องเพลงญี่ปุ่น ก็นับว่าเป็นคืนที่น่าประทับใจคืนหนึ่ง

รุ่งเช้าก็ลาเจ้าภาพ Hongi ร้องเพลง ถ่ายรูป เดินทางกลับอีกทางไม่ผ่าน Arthur's Pass เพื่อที่จะได้ชมวิวและต้นไม้ที่แปลกตาแต่ทางนี้ไกลว่าทางเดิมที่มา เห็นต้น Beech ตลอดทาง ผ่านบ่อน้ำร้อนแต่ไม่ได้แวะเพราะกลัวกลับช้ากว่าที่แจ้งทางสถาบันไว้ กลับถึงที่พักราว 5 โมงเย็น เจออาจารย์รอรับพร้อมเอกสารเพื่อเตรียมสอบวิชา Business วันจันทร์ แด่วววววว