จึงยังรอ..เพื่อเข้าใจกันยิ่งขึ้น


ใจ...ที่เชื่อและศรัทธา..ในตน..และคนอื่นเราจึง "รอ"..เพื่อเพิ่มความเข้าใจกันยิ่งขึ้น

ณ ค่ำคืน ได้พูดคุยกับ "เพื่อนที่รักคนดีคนหนึ่ง" ในเชิง ลปรร. ต่าง ณ สถานที่แต่หากไม่ต่าง ณ กาลเวลา ประเด็นเรื่อง "รอ".."ความเข้าใจ"...สิ่งที่พบว่าเรา get ตรงกัน..คือ "จึงยังรอ...เพื่อเข้าใจกันยิ่งขึ้น"...เพราะที่เราไม่เข้าใจกัน..เนื่องจากเราเลือกที่จะไม่รอ ..รอที่จะฟัง รอที่จะเข้าใจ...เมื่อเราได้รอ..สิ่งที่มากกว่ารอ...คือ Deep-Understanding ในสิ่งที่ยังค้างคา...เพราะเรารอ..เราจึงเข้าใจกัน

 

 

ในบางช่วงเวลา..ของชีวิต มีอะไรหลายอย่างผ่านเข้ามา
คนเรา..จำต้อง..เผชิญ..หรืออาจเลี่ยงไปในบางคน
และ..บางคนที่พบมาก..อาจเลือกที่จะไม่เข้าใจ..


การไม่เข้าใจ...

ทำให้เรา..ไม่รอ..และเลือกที่จะจากไป...จากเรื่องราวนั้น
เมื่อ..หวนกลับมามอง..


 

เราอาจ..อยากย้อน..ในสิ่งที่คิดและสิ่งที่ทำ
แต่หากไม่อยากย้อน
ณ ตอนนี้...เราจึงจำต้องนิ่ง..
"นิ่ง"..เพื่อ..รอ...ที่จะเข้าใจ


 

ไม่อาจขึ้นด้วยเงื่อนไขเวลาใดใด...
แต่หากขึ้นด้วยใจ..ใจ...ที่เชื่อและศรัทธา..ในตน..และคนอื่น


 

เราจึง "รอ"..เพื่อเพิ่มความเข้าใจกันยิ่งขึ้น


 

 

 

หมายเลขบันทึก: 20562เขียนเมื่อ 24 มีนาคม 2006 01:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม 2013 12:58 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

การรออย่างมีความสุข.....?
ทำไมต้องรอ......?
เข้าใจกันได้โดยไม่ต้องรอ...?
ถ้ารอแล้วจะเข้ากันใจกันยิ่งขึ้น...?

มากับคำถามเลยค่ะ  Dr.Ka-Poom 

อย่ารอเลย

การนิ่งเพื่อรอ คือการบ่งบอกว่าต้องการเป็นผู้กุมอำนาจของความสัมพันธ์

แต่ถ้านิ่งเพื่อทบทวน เพื่อความเข้าใจ จะทำให้เกิดความศรัทธาในตัวเองที่ไม่เบียดบังหรือลดคุณค่าของผู้อื่น

 

ซักจะเห็นด้วยกับคุณไร้นาม
การนิ่งเพื่อรอ
คือการบ่งบอกว่าต้องการเป็นผู้กุมอำนาจของความสัมพันธ์

แต่ถ้านิ่งเพื่อทบทวน เพื่อความเข้าใจ จะทำให้เกิดความศรัทธาในตัวเองที่ไม่เบียดบังหรือลดคุณค่าของผู้อื่น

และความเข้าใจจะอยู่กับเราตลอดไปและเพิ่มความเข้าใจกันยิ่งขึ้น
ไม่ใช่   "รอ"..เพื่อเพิ่มความเข้าใจกันยิ่งขึ้น

คุณดอกหญ้า...และคุณไร้นาม

ตื่นขึ้นมา...ยิ้มเลยคะ..เพราะถูกกระตุ้นให้เกิด cognitive activate อย่างแรง ("อย่างแรง"-สำนวนคุณชายขอบ)...

สิ่งหนึ่งทำให้ทบทวน...เหมือนต่อยอดมาจากครั้งก่อน..ที่คุณชายขอบเคยเปิดประเด็น..ในบันทึก เวลาที่รอคอย (Waiting Time)

“ท่านคิดถึงเวลาที่รอคอย (Waiting Time) ด้วยความรู้สึกเชิงบวกหรือเชิงลบ ครับ!”

Dr.Ka-poom เมื่อ อา. 5 ก.พ. 17:01:27 2006 เขียนว่า:

การรอคอย..คือ...(ฯลฯ)
ต่างให้นิยามที่แตกต่างกันออกไป..
โดยนัย..ส่วนตัว..เชื่อและศรัทธา
ในความดี..แห่งการรอคอยนั้น
การรอคอย..ไม่ใช่..ความหวัง
แต่หากรอคอยด้วยความหวังนั้นอาจมีได้..
อย่างที่คุณชายขอบบอกว่า..รอคอยด้วยสติ..ที่มีอยู่
ย่อมเพิ่มคุณค่าและความสุข ของเหตุที่มาของการรอคอยนั้นได้


Dr.Ka-poom เมื่อ อ. 7 ก.พ. 23:24:27 2006 เขียนว่า:

ยังศรัทธา..และเชื่อมั่น..
ในการ.."รอ"..ด้วยหัวใจ
ที่มีความสุข...
ถึงแม้ว่า..สิ่งที่ "รอ" นั้นจะมาถึงหรือไม่...

ชายขอบ เมื่อ พ. 15 ก.พ. 04:33:24 2006 เขียนว่า:

ครับผมยืนยันว่าต้องรอด้วย “ศรัทธา เชื่อถือ เข้าใจ และไว้ใจกัน” และวันนี้ก็เข้ามาบอกว่าได้ผลจริง ๆ เป็นการรอที่มีความสุข เมื่อถึงเวลาก็มีความสุขจริง ๆ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามา ลปรร.กันไว้

 

การรอที่ว่า..."หาใช่การครอบครองด้วยพันธการใดใดไม่"...หากผลลัพธ์ที่ได้รอ..ที่เป็นการรออย่างมีความสุข-เชิงบวก...ทำให้เข้าใจ...เรื่องบางเรื่อง..เรื่องบางอย่าง...และที่สำคัญ..เข้าใจในเราที่ทำไม...ไม่ "ทุกข์"..จากการที่รอนั้น

รออาจดูเหมือนรอ...แต่ไม่รอ...สุดท้ายคือรอ...

การรออาจดูเหมือน "โอกาส"...ที่หยิบยื่นให้

การรออาจดูเหมือน "พันธนาการ"...

แต่..สิ่งชี้วัด..."รอ"..คือ..."ใจ"..ที่ไม่ทุกข์

แค่นี้ก็สุขใจ...ที่จะเรียกว่า.."รอ"

รอแบบไม่มีความหวัง....?
แล้วรอ...อะไร...
ความเข้าใจ...ขึ้นอยู่กับใจ...
เราสามารถเข้าใจได้ตลอดเวลา...โดยไม่ต้องรอ...
หรือว่าไงคะ Dr.Ka-poom

อืม....เมื่อวาน(23 มี.ค.49) ผมมีโอกาสได้สนทนากับ Dr.Ka-poom มีประโยคนึง ดร.บอกผมว่ามีคนบอกดร.ว่า"ไม่ค่อยเข้าใจที่ดร.เขียน อ่านยาก"

ที่เรา ลปรร.กัน บางครั้งก็เป็นเชิงปรัชญามากเกินไปเหมือนกันนะครับ ทำให้หลายๆคนที่เพิ่งแวะเวียนมาอ่าน อาจไม่เข้าใจ....

สำหรับผมเองบางครั้งผมก็เป็นแบบพวกท่านนั่นแหละ....เขียนในเชิงปรัชญา ใครจะเข้าใจหรือไม่ก็เป็นอีกเรื่องนึง.... เจ้าความคิดตรงนี้แหละ  มันเป็นอุปสรรคของการสื่อสาร เรารอให้คนอื่นมาเข้าใจเราเอง.... ถ้าเค้าอยากจะเข้าใจเค้าก็จะใช้ความพยายามทำความเข้าใจ..... แต่ถ้าเค้าเบื่อไม่สนใจเค้าก็จะปฏิเสธการรับรู้ที่เราตั้งใจจะถ่ายทอด.... ช่วงหลังๆมาผมเลยต้องปรับบ้าง เจอกันครึ่งทาง เขียนแบบงงๆบ้าง เข้าใจง่ายๆบ้าง ปะปนกันไป  จะได้ไม่ทำให้รสชาติของการ ลปรร.จืดจางไป

รอ.....ที่จะเข้าใจ พร้อมๆกับการทำให้คนอื่นเข้าใจ


 

ยิ้มมมมม  งั้นรอเข้าใจพร้อมกันนะคะ

การเขียนเรื่องยากให้อ่านเข้าใจง่าย ก็เป็นเรื่องยากอีกแบบหนึ่งโดยเฉพาะถ้าเขียนให้คนอื่นอ่านไม่ใช่ให้ตัวเองอ่านคนเดียว

เรื่องที่ Dr.Ka-poom เท่าที่ตามอ่านมา ยอมรับว่าอ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจ ส่วนหนึ่ง ก็ให้เหตุผลกับตัวเองว่า คงเพราะตัวเองใหม่กับเวทีที่นี่ และไม่ทราบความสัมพันธ์ของคนในนี้ พออ่านแล้วก็เลยเหมือนกับว่าเป็นเรื่องที่เขียนเพื่อสื่อสารถึงเฉพาะคนรู้จักกัน อยู่ในบริบทเดียวกันและเคยคุยกันมาก่อน

จริงๆจะเป็นอย่างไรไม่ทราบนะคะ

เอาเป็นว่า รอฟังต่อเพื่อให้ตัวเองเข้าใจ

ยิ้ม..

กำลังรอ "คุณชายขอบ" มา Clear คาดว่าอีกประมาณสองชั่วโมงก็จะเดินทางมาถึงและ connect เข้าสู่ระบบได้ (ยิ้มๆๆๆ...)


คงเพราะตัวเองใหม่กับเวทีที่นี่ และไม่ทราบความสัมพันธ์ของคนในนี้ พออ่านแล้วก็เลยเหมือนกับว่าเป็นเรื่องที่เขียนเพื่อสื่อสารถึงเฉพาะคนรู้จักกัน อยู่ในบริบทเดียวกันและเคยคุยกันมาก่อน

ใหม่เหมือนกันคะ  สงสัยกันเยอะเลยนะคะ

ขอบคุณผู้เขียน และผู้แสดงความคิดเห็นทุกคนครับ

ดูเหมือนจะแลกเปลี่ยนกันอยู่ในวงที่รู้จักกันอยู่แล้วนะครับ ส่วนผมไม่เสียใจเลยที่แวะมาอ่าน และเลือกที่จะ "รอ" อ่านจนจบทุกข้อคิดเห็นด้วย (ปกติจะไม่ค่อยมีสมาธิในการอ่าน)

แต่ข้อเขียนเรื่องการรอ และการทำความเข้าใจกับการรอนี้ ดูเหมือนจะสดกดให้ผมอ่านมันจนจบ และยอมเสียเวลากับมัน ผลที่ได้รับดีต่อจิตใจผมมากครับ

เพราะอะไรนั่นเหรอครับ???? คงเป็นเพราะว่าผมก็เป็นคนหนึ่ง ที่ทั้งกำลัง "รอ" และถูก "รอ"  ในเวลาเดียวกัน

แต่เมื่อการรอของผมดูเหมือนจะไม่มีความหวัง !!!!???

........แต่กลับมีความสุขที่ได้รอ (รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ) และรู้สึกดีที่ได้ข้อคิดดีๆจากบันทึกนี้ และผู้ที่ให้ข้อคิดเห็นทุกท่าน..ทำให้ผมมีความสุขกับการรอมากขึ้นครับ

 

     มาแล้วครับ! ดีจังเลย เอาล๊ะไม่พูดพล่ามทำเพลง ชวนกัน ลปรร.ต่อเลยครับ

          "รอ" กับ "ไม่รอ" เพื่อ..."เข้าใจ" และ "เข้าใจกันยิ่งขึ้น" มีอรรถาธิบายไว้พอย่นย่อ และขอใช้สัญลักษณ์ประกอบด้วย ดังนี้คือ

          "รอ" เพื่อ..."เข้าใจ" และ "เข้าใจกันยิ่งขึ้น" => ประมาณว่า "ใจเย็น"

                  รับข้อมูล/ข่าวสาร --         --> ตัดสินใจ
                                              :____:
        ใช้เวลาในการตกผลึก ด้วยการ "รอ" ก็จะเข้าใจและจะเข้าใจกันยิ่งขึ้น

 

          "ไม่รอ" เพื่อ..."เข้าใจ" และ "เข้าใจกันยิ่งขึ้น" => ประมาณว่า "ใจร้อน

                  รับข้อมูล/ข่าวสาร ------------> ตัดสินใจ

        ไม่ใช้เวลาในการตกผลึก หรือ "ไม่รอ" ก็จะ...(คิดเอาเองนะครับ...ยิ้ม)

ไม่เสียใจที่เข้ามาอ่าน เพราะเราก้อเป็นคนหนึ่งที่ชอบใช้ความนิ่งในการรอคอยบางอย่าง แต่เมื่อมาเห็นข้อความว่าการรอต้องการบ่งบอกว่าว่าต้องการเป็นผู้กุมอำนาจของความสัมพันธ์  จึงสดุดและทบทวนอีกครั้งว่าสิ่งที่เราปฏิบัตินั้นเป็นเช่นไร

      หากนิ่งและสงบ น่าจะ สยบความรุนแรงบางอย่างได้นะ ( น่าจะใช่มั๊ย )  ส่วนความเข้าใจและไม่เข้าใจนั้นขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคน

การ "รอ"

หากบางครั้งการได้ "รอ"..
อาจไม่เป็นอย่างหวัง...ของคำตอบ
แต่ก็ยัง..ดีกว่า..
ไม่รอ...และไม่ได้...คำตอบ
เพราะ..ไม่รอ..และคิดไปเอง

ถึงคุณผู้ไม่ประสงค์ออกนาม 00:16:50 2006

"การนิ่งเพื่อรอ คือการบ่งบอกว่าต้องการเป็นผู้กุมอำนาจของความสัมพันธ์

แต่ถ้านิ่งเพื่อทบทวน เพื่อความเข้าใจ จะทำให้เกิดความศรัทธาในตัวเองที่ไม่เบียดบังหรือลดคุณค่าของผู้อื่น"

นั่นคือใจความทั้งหมด

ขยายความดังนี้

เมื่อเจ้าของกระทู้บอกว่า

"เราอาจ..อยากย้อน..ในสิ่งที่คิดและสิ่งที่ทำ
แต่หากไม่อยากย้อน
ณ ตอนนี้...เราจึงจำต้องนิ่ง..
"นิ่ง"..เพื่อ..รอ...ที่จะเข้าใจ"

เป็นการนิ่งเพื่อรอด้วยความ"จำต้องนิ่ง" แต่ให้เหตุผลว่า "เพื่อรอที่จะเข้าใจ"

การนิ่งนี้เกิดด้วยเงื่อนเวลา ไม่ใช่การนิ่งเพื่อทบทวน

การนิ่งแบบนี้ จึงเป็นการนิ่งเพื่อ รอคอย และการรอคอยนี้ ประดุจดังหญิงสาวที่เฝ้าเพียรตัดพ้อ ไม่ได้เกิดศรัทธาในตัวเอง หรือกับใคร

จึงเป็นการสร้างเงื่อนไขเชิงอำนาจในความสัมพันธ์

ปกติไม่ชอบอธิบายหรอกนะ แต่คุณผู้ไม่ประสงค์ออกนามตัดทอนข้อความและอาจทำให้ ไม่เข้าใจเจตนาคนเขียน 

ความเข้าใจขึ้นกับเบื้องหลังคนอ่าน ความเห็นขึ้นกับเจตนาจะเขียน

อย่างไรก็ตาม

เจ้าของกระทู้ เขียนในสิ่งที่มีอยู่ในใจและแสดงตัวตนได้ชัดเจน ทุกครั้ง

บันทึก..และความเห็น..

ความเห็นที่มี..และบันทึกที่เป็น..อิสระ..ไร้รูปแบบ

สะท้อน..สิ่งที่ get ..ในสิ่งที่รับรู้...

เชื่อมโยงและสัมพันธ์..อย่างอิสระ..จากเงื่อนของ "การตัดสิน" สิ่งที่เป็น "ตน"

ว่าคิดและเขียนอย่างไร

หากขึ้นอยู่กับ..สิ่งที่ get...

หาใช่...สิ่งที่แน่นอนเป็นตัวตัว..

หากอาจขึ้น...กับ "การรับรู้"...ในช่วงนั้น...นั้น

ยังยืนยัน...ในสิ่งที่เขียน..เขียน

ที่อิสระและไร้ "รูปแบบ"...

หาใช่การตัดสิน..."ความเป็น ตน..." ของคนที่เขียน


 

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท