อย่าเอาอารมณ์มาเป็นอารมณ์

ถ้าแกนอารมณ์ต่ำกว่าเหตุผลจึงจะคุยกันรู้เรื่อง

ในการจัดการกับอารมณ์ของเด็ก (ใช้กับผู้ใหญ่ก็ได้) ต้องประเมินสถานการณ์ว่าขณะนั้น  แกนอารมณ์อยู่เหนือแกนเหตุผลหรือเปล่า

ถ้ายังมีแกนเหตุผลโผล่ขึ้นมาบ้างก็ลองชวนเด็กๆ คุยว่า

• ตอนนี้เป็นอะไร  มีอารมณ์อะไรอยู่ (ชวนคิดว่าที่รู้สึกอย่างนี้เรียกว่าอะไร)
• แล้วมันเกิดจากอะไร 
• แล้วที่รู้สึกอยู่นี้มันมากแค่ไหน (เด็กเล็กๆ อาจทำมือประกอบว่ามากเท่านี้หรือเปล่า)
• แล้วคิดว่าทำอย่างไรถึงจะหายล่ะ

คำถามเหล่านี้เป็นการเปิดโอกาสให้เด็กสำรวจ
แค่ได้คิดตามที่เราถาม  อารมณ์จะลดลงในระดับที่จะคุยเรื่องเหตุผลง่ายขึ้น
เมื่อความหุนหันพลันแล่นลดลง  สมองส่วนความจำ-เหตุผล จะถูกเอามาทบทวน

แต่ถ้าอารมณ์อยู่เหนือเหตุผล  ให้ปลอบอย่างเดียว
การพูดมากไปเป็นการเร้าความรู้สึก
พูดน้อยแต่สื่ออารมณ์ออกไป ถึงจะรับอารมณ์กันได้

• การยอมรับอารมณ์ ด้วยการสะท้อนอารมณ์ 
  การบอกว่า "อย่าโกรธ"  "อย่ากลัว"  "ไม่เจ็บหรอก"  รับรองว่ามันไม่หายหรอก
• การแสดงว่าเป็นข้างเดียวกัน  เป็นการแสดงการรับรู้และเข้าใจ  บอกไปว่า "เข้าใจว่าหนูกำลังโกรธ  ที่เขาทำแบบนี้"  แต่ไม่ต้องบอกว่าใครถูก ใครผิด

การสะท้อนอารมณ์ คือการยอมรับว่า "ฉันมีอารมณ์ได้" ไม่ต้องโกรธตัวเอง
แสดงว่าเราเข้าใจ  เห็นใจ  พร้อมจะช่วยเหลือ 
แล้วอารมณ์ตรงนี้ก็จะเบาลง เราจึงค่อยกลับไปชวนคิด

ที่สำคัญก็คือ  อย่าเอาอารมณ์มาเป็นอารมณ์

--------------------------------------------------------

จากการอบรมครูโรงเรียนเพลินพัฒนา
วันที่ 1 ก.ย. 2551
วิทยากร : คุณเกียรติยง ประวีณวรกุล
นักจิตวิทยาคลีนิค  โรงพยาบาลธนบุรี 2