ชีวิตที่พอเพียง : ๕๘๑. ตามไปเรียน

 

          วันนี้ (๒๗ ส.ค. ๕๑) ภรรยาอายุครบ ๖๕  อีกไม่กี่เดือนผมก็จะอายุเต็ม ๖๖   พิจารณาว่าตัวเองความรู้ถดถอยลงไปมาก       เมื่อวานได้เรียนรู้วิธีดำเนินการของ Ethics Committee (EC) ของศิริราชจาก ศ. พญ. จริยา เลิศอนรรฆมณี    ท่านเป็นประธานคณะกรรมการ EC    ฟังแล้วเกิดความรู้สึกว่าการจัดการงานวิจัย และระบบวิจัยของประเทศมันก้าวหน้าไปมาก จนผมชักจะตามไม่ทัน

          วันนี้มี ๒ ประชุม   เกี่ยวกับ สช. (www.nationalhealth.or.th) ทั้ง ๒ ประชุม   ผมบอกตัวเองว่า เดี๋ยวนี้กิจกรรมของผมส่วนใหญ่ เป็นเรื่องที่ผมมีเป้าหมาย “ตามไปเรียน”    คือเพื่อการเรียนรู้ของตัวเอง   ไม่ให้ตัวเองตกยุค หลุดโลก จนเกินไป

  
          ผมหาทาง “สนุก” (enjoy) กับกิจกรรมประจำวันเหล่านี้   โดยการฝึกตัวเองให้มองเรื่องเหล่านั้นแบบ Systems Thinkling    หัดมองว่าระบบนั้นๆ มันเคลื่อนหรือเปลี่ยนไปอย่างไรในช่วงเวลาประมาณ ๒๐ – ๕๐ ปี   มันเปลี่ยนไปในระดับเปลี่ยนกระบวนทัศน์อย่างไรบ้าง    หรือเกิดกระบวนทัศน์ใหม่ขึ้นมาแทนกระบวนทัศน์เก่าอย่างไรบ้าง    ถ้ามองได้ทะลุอย่างนี้ ผมรู้สึกสนุกมาก เข้าใจว่า เอ็นดอร์ฟิน หลั่งด้วย

          แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าวิธีมองของผมจะถูกต้องนะครับ    มันเป็นการตอบแบบฝึกหัดที่ตัวเองตั้งให้ตัวเองตอบเท่านั้น   จะถูกหรือผิดไม่สำคัญมากนัก    ที่สำคัญคือต้องกล้าตั้งโจทย์ และกล้าตอบโจทย์   
เอามาเล่าเพื่อ ลปรร. ชีวิตที่อาจหาความสุขได้อีกแบบหนึ่งในวัยสูงอายุ

 

วิจารณ์ พานิช
๒๗ ส.ค. ๕๑