เรามีเรา...สู่ดวงดาว

การเลี้ยงสุนัขเพื่อเป็นเพื่อนคู่ใจควรจะเลี้ยงเขาตั้งแต่เล็กเพื่อจะได้มีความผูกพันกันทั้งคนและสุนัข ไม่ใช่ว่า จะดุจะว่าอะไรสุนัขมันก็ไม่สนใจที่จะปฏิบัติตามหากเป็นเช่นนี้ก็อย่าหาห่วงมาผูกคอดีกว่า

       ช่วงนี้กลับบ้านค่ำตลอดเลยไม่ได้เดินดูต้นไม้ในบ้าน เวลาเดินดูต้นไม้จะมีสุนัขคู่ใจเดินตาม ได้แก่ น้องดาว โบโบ้ สก๊อต จูเนียร์ สี่ตัวนี้เดินตามตลอด แต่ผู้อาวุโสในบ้าน ได้แก่ คุณป้าแอปเปิ้ล และคุณป้าลักกี้ อายุเยอะแล้วเดินตามไม่ไหว

       น้องดาวเป็นสุนัขเพศเมียหวงผู้เขียนมาก สุนัขตัวอื่นเข้าใกล้มีกันและฮึ้มใส่ บางทีกระโดดกัดเลย ก็ไม่รู้ว่า ทำไมรักผู้เขียนมากที่สุดในบ้านสงสัยผู้เขียนชอบตามใจสุนัขและชอบซื้อของกินเล่นมาให้กัดและเคี้ยวเล่นกัน

       จนเมื่อไม่กี่วันนี้น้องสาวบอกว่า น้องดาวไม่สบายท่าทางจะไม่รอดมีอะไรก็ให้กินเยอะๆ ปกติเวลาสุนัขที่บ้านป่วยก็จะพาไปหาหมอทุกครั้งแต่คราวนี้ส่วนมากสุนัขที่ป่วยจะเป็นเพราะเริ่มชรา ก็บางตัวอายุ 10 กว่าปีแล้ว น้องดาวก็คงหวิดๆ 10 ปี ส่วนสก๊อตประมาณ 2-3 ปี โบ้ น่าจะ 5-6 ปี จึงยังแข็งแรง

      เมื่อคืนวันพฤหัสบดีที่ผ่านมาผู้เขียนนั่งทำงานอยู่ที่ทำงานกว่าจะกลับก็ดึก พอกลับมาถึงก็นั่งกินข้าว ทีนี้เจ้าจูเนียร์ขอกินข้าวอีก เลยไปคลุกมาให้ใหม่อีกครั้ง (ตอนเย็นน้องสาวเลี้ยงแล้ว) ผู้เขียนเลยเอาของเก่าของจูเนียร์ไปให้สุนัขข้างนอก ขณะที่เดินลงบันไดบ้านไปเทอาหาร หางตาของผู้เขียนเห็นสุนัขเดินตามหลังลงมาด้วยแต่พอเทอาหารเสร็จ หันไปดู ไม่มีสุนัขสักตัว ทั้งที่เห็นว่า มีเดินตามมา ตอนนั้นคิดว่า อาจเป็นสุนัขตัวก่อนหน้าที่ตายไปแล้วคงมาขอส่วนบุญ

       จนเมื่อเช้าวันศุกร์ที่ผ่านมาพ่อออกมาใส่บาตรแล้วได้กลิ่นเหม็นในบ้านจึงเดินตามกลิ่นจนไปเจอน้องดาวนอนตายอยู่ใต้ท้องรถกระบะซึ่งคันนี้จะไม่ค่อยขับออกไปไหนจึงไม่มีใครเห็นน่าจะสองวันเพราะขึ้นอืดเลย น่าสงสารจัง จะตายทั้งทีไม่มีใครเห็นเลย

       น้องดาวอาจมาลาเจ้านายหรืออาจมาบอกว่า น้องดาวไปแล้วนะ เพราะสองวันแล้วก็ยังไม่มีใครเห็นร่างที่ไร้วิญญาณของน้องดาวเลย งานนี้พ่อเลยต้องขุดหลุมฝังน้องดาวอยู่ใต้ต้นขนุนในบ้าน ส่วนมากสุนัขในบ้านที่ตามจะเอาไปฝังนอนบ้านแถวริมคลองเพราะมีบริเวณและดินกลบได้เยอะในบ้านมีฝังอยู่ไม่กี่ตัวเอง คือ น้องดาว และพ่อของน้องดาว คือ จิมมี่

       จะว่า ผู้เขียนตาลายหรือคิดไปเองก็ไม่น่าใช่ และตอนนั้นก็ยังไม่รู้ว่า น้องดาวตายแล้ว ถึงได้คิดว่า อาจเป็นสุนัขตัวก่อนที่ตายไปแล้วมาขอส่วนบุญหรือเปล่า ถ้าถามถึงความกลัวไม่กลัวนะ เพราะสุนัขทุกตัวในบ้านจะเลี้ยงมาตั้งแต่เกิดจึงรักและผูกพันกัน หากเป็นสุนัขจากที่อื่นก็จะเอามาตั้งแต่ยังกินนมแล้วเอาป้อนและเลี้ยงเองเพราะเกรงว่า ถ้าเอามาตอนโตจะดุจะว่าอะไรกันสุนัขก็จะไม่เชื่อฟัง เฉกเช่นกับสุนัขที่เป็นข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ที่ไปเอามาเลี้ยงตอนสุนัขโตแล้ว จึงไม่เกรงกลัวเจ้าของเท่าที่ควร

       ถ้าให้เลือกเลี้ยงสุนัขขอเลี้ยงสุนัขตั้งแต่เกิดจะเป็นพันธุ์อะไรไม่เกี่ยง แค่เราสั่งสอนแล้วเขาเชื่อฟังได้ก็พอใจแล้ว และขอให้น้องดาวไปสู่สุคติและมีชีวิตที่สดใสในโลกใหม่เหมือนดวงดาวบนท้องฟ้านะน้องดาว

       เวลาเห็นน้ำในคลองจะนึกถึงสุนัขตัวอ้วนๆ กลมๆ ลอยคอว่ายน้ำตามเจ้านายและไม่ว่าเจ้านายจะเดินไปไหน (แถวเขื่อน) น้องดาวก็จะลอยคอว่ายน้ำตามตลอด น้องดาวเป็นสุนัขที่ชอบว่ายน้ำมาก พอเห็นน้ำในคลองจะกระโดดลงไปใครเห็นก็ตกใจนึกว่า สุนัขตกน้ำที่แท้ น้องดาวกระโดดลงไปเล่นเอง เล่นเอาคนที่เห็นตอนแรกแล้วตกใจอมยิ้มให้กับน้องดาวทุกคน