เรียนรู้แบบสร้างความรู้และอยากเรียนรู้

เรียนรู้แบบสร้างความรู้และอยากเรียนรู้    

นักการศึกษาและเทคโนโลยีจำนวนมากเชื่อในพลังมหาศาลของคอมพิวเตอร์ที่เป็นเครื่องมือการเรียนรู้  คอมพิวเตอร์ได้ให้โอกาสที่ถ่ายโอนพันธสัญญาที่มักจะไม่เป็นผลมาก่อนให้ได้ผลดีขึ้นมาได้  กล่าวคือการเรียนรู้สามารถที่เป็นตัวกระตุ้นการท่องไปในโลกที่หลากหลายของเรา ยิ่งกว่านั้นการทำงานในภาวะปัจจุบัน การเรียนรู้เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับคนทำงานที่จะต้องเรียนรู้อยู่เสมอเพื่อให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว  เพื่อให้ตระหนักถึงพลังความสามารถของคอมพิวเตอร์เพื่อการเรียนและการสอนให้เกิดการเรียนรู้  อย่างไรก็ตามเราจำต้องคิดใหม่ถึงอะไรที่เราสอนและเราสอนอย่างไร  และทั้งหมดที่เราเรียนรู้นั้นเรียนรู้อย่างไร  ความพยายามที่จะค้นหาคำแนะนำในการพัฒนาสิ่งแวดล้อมการเรียนรู้แบบมัลติมีเดีย  ได้พบว่าการเรียนรู้อย่างมากมายและทรัพยากรการสอนในสาขาวิชาที่หลากหลาย ตั้งแต่บ่อเกิดของความรู้ไปจนถึง วิศวกรรม  เป็นที่น่าประทับใจและน่ายกย่องต่องานของ Piaget ผู้สร้างสรร แนวทางการสร้างความรู้  และเป็นผู้ที่ร่วมด้วยกับนักคิดที่ยิ่งใหญ่เช่น Dewey และ Lewin ได้วางรากฐานการเรียนรู้ที่ใช้ประสบการณ์เป็นฐาน  ก่อนอื่นจะได้ทำความเข้าใจเกี่ยวกับการสร้างความรู้ไปสู่การเรียนรู้แบบอยากรู้อย่างกระหายใคร่รู้ (active learning)
   

ลัทธิสร้างความรู้ (Constructivism)
      ความคิดพื้นฐานของลัทธิสร้างความรู้คือความรู้ถูสร้างขึ้นจากผู้เรียน ไม่สามารถที่ถ่ายทอดยัดเยียดให้โดยครู ดังคำคมของ Farsi ที่ว่า
บ่อน้ำใดต้องให้น้ำของตัวเอง (A well must produce its own water)
สิ่งบอกว่าการเรียนรู้ได้รับการหล่อเลี้ยง เปียอาเจได้ให้นิยามของความรู้ไว้คือ
·         ความรู้เกิดจากการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้เรียนกับวัตถุและสิ่งแวดล้อม 
·         ความรู้คือการสร้างสรรอย่างไม่รู้จบจากการแลกเปลี่ยนระหว่างความคิดและสิ่งที่คิด
·         ความรู้ไม่ใช่สำเนาของความเป็นจริง  เป็นการสร้างความเป็นจริงจากแนวคิดของผู้เรียนรู้ ผู้ซึ่งก้าวเข้าไปหาใช้ทุกอย่างเพื่อการทดลองหยั่งไปถึงสิ่งที่เรียนรู้ โดยปราศจากสิ่งที่เคยมีหรือเรียนรู้มากก่อน
      ดังนั้นการสร้างความรู้เป็นกระบวนการที่เคลื่อนไหวตลอดเวลา ที่ต้องการมีส่วนร่วมอย่างกระหายใคร่รู้หรืออย่างแข็งขันของผู้เรียน  ดังนั้นการสร้างความรู้จึงสัมพันธ์กับการเรียนรู้และการสอนดังต่อไปนี้  เราทั้งหลายต่างก็รับผิดชอบต่อการเรียนรู้ของตัวเอง  ครูรับผิดชอบต่อการสร้างสิ่งแวดล้อมการเรียนรู้ที่ให้ผลการเรียนรู้ที่ยังผล การเรียนรู้แบบอยากเรียนรู้ (Active Learning)
      การเรียนรู้แบบนี้ “ความรู้คือประสบการณ์ตรง สร้างขึ้น หรือกระทำต่อความรู้ ทดสอบความรู้หรือทบทวนโดยผู้เรียน “  คำถามก็คือว่าเราจะสามารถออกแบบสิ่งแวดล้อมการเรียนรู้อย่างสร้างสรรอย่างไรที่สนับสนุนส่งเสริมการอยากเรียนรู้หรือกระหายใคร่รู้นี้ ดังรูปซึ่งให้แนวทางไว้ตามแนวทาง Constructivism จะมีองค์ประกอบของ กิจกรรมที่แท้จริง (authentic activities) ทัศนะของผู้เรียน (students’ view) การประเมินผลที่แม้ (Authentic assessment) หลักสูตรนวัตกรรม (innovative curriculum)  ทุกองค์ประกอบดังกล่าวจะนำให้เกิดการเรียนที่อยากเรียนรู้ (active learning) 

กิจกรรมที่แท้  (Authentic Activities)
      การเรียนรู้ตาม Papert  โครงสร้างความรู้ที่เกิดขึ้นโดยการแสดงออก แสดงความรู้สึกที่เหมาะสมเมื่อผู้เรียนรู้ภายใต้จิตสำนึกเมื่อเข้าร่วมในกิจกรรมที่มีความหมายที่สามารถที่จะร่วมแบ่งบันกับผู้อื่น  DeCort ได้เสนอแนะว่ากิจกรรมเหล่านี้ควรจะเป็นตัวแทนของงานและปัญหาในอนาคต  โดยจัดหาโอกาสที่หลากหลายสำหรับการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม และทรัพยากรการเรียนรู้ที่หลากหลาย
      กิจกรรมที่แท้อันเป็นแก่นหลักของสิ่งแวดล้อมการเรียนรู้ใหม่ ที่เกี่ยวข้องกับการอยากเรียนรู้อย่างกระหายใคร่รู้   ตัวอย่างจะรวมไปถึง การเรียนรู้แบบการทดลอง การเรียนรู้แบบร่วมมือ จากการเรียนรู้เนื้อหาเป็นหลัก และจากการเรียนรู้ด้วยคอมพิวเตอร์เป็นหลัก

ทัศนผู้เรียน (Students’ Views)
      เราควรจะได้แสวงหาให้คุณค่าต่อทัศนของผู้เรียน  เพราะเป็นหน้าต่างที่เปิดไปสู่ความรู้ของพวกเขา  การหาเหตุผลของพวกเขา การตระหนักรู้ของผู้เรียน  ที่ทำให้เราได้เข้าไปอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้  การเรียนรู้คือการเดินทางไม่ใช่ปลายทาง  แต่ละจุดของทัศนเป็นจุดที่หยุดทางปัญญาชั่วคราวตามด้วยเส้นทางของการเพิ่มความรู้ที่ไม่เคยหยุดนิ่งหรือเพิ่มขึ้นอยู่เสมอ  ทัศนะของผู้เรียนสามารถพบได้จากการใช้คำถามปลายเปิดและส่งเสริมให้เกิดการแสดงความ เห็นย้อนกลับ  ไม่ใช่เมื่อเปรียบเทียบกับคำถามที่มีคำตอบเดียว ถูกหรือผิด มีความโน้มเอียงที่ทำให้ท้อถอยจากการเสี่ยงเดาคำตอบและการสร้างสรรค์ของผู้เรียน  การประเมินผลที่แท้ (Authentic Assessment)
      การประเมินผลการเรียนรู้ที่แม้จริง เช่นเดียวกับการเรียนรู้เกิดขึ้นตามธรรมชาติคงอยู่ท้ายสุด เมื่ออยู่ในปริบทที่มีความหมาย  และเมื่อสัมพันธ์กับความกังวลและปัญหาที่ประสบอยู่โดยผู้เรียน  งานที่มีความหมายสำหรับการประเมินเนื้อหาเป็นหลักยากที่จะสร้างขึ้น แต่ได้ให้ผลประโยชน์หลายอย่าง  การเรียนรู้ดำเนินต่อไปเพราะว่าการแก้ปัญหาที่ซับซ้อน จะต้องมีการประยุกต์และการปรับปรุงความรู้เมื่ออยู่ในสถานะการใหม่  ครู่สามารถที่จะแยกแยะระหว่าการท่องจำและการสร้างความรู้ และผลเฉลยหลายแบบที่เป็นไปได้ 

นวตกรรมใหม่หลักสูตร (Innovative Curriculum)
      เพื่อที่จะสนับสนุนส่งเสิรมการเรียนรู้แบบกระหายใคร่รู้ เราจำเป็นต้องสร้างนวตกรรมใหม่ของหลักสูตร ที่จัดโอกาสให้นักเรียนที่จะสอบถาม สำรวจ ทดลอง และร่วมมือกัน และมีประสบการณ์  จากความสนุกในการค้นพบ “การสืบเสาะที่แท้จริงจะฝังตัวอยู่ในการบูรณาการศาสตร์ ปัญหาระหว่างศาสตร์สาขาต่างๆ มีลักษณะประจำตัวที่เปิดกว้างและปลายเปิด  ปัญหาเช่นนั้นยากมากที่จะมีคำตอบหนึ่งเดียว หรือยากที่จะหาคำตอบได้ง่ายและถูกต้อง  การพัฒนานวตกรรมใหม่หลักสูตรสำหรับการศึกษาวิศวกรรมก็เป็นภารกิจหลักอย่างหนึ่งที่ได้รับความสำเร็จ สรุป
      สิ่งแวดล้อมการเรียนรู้ใหม่ที่อยู่บนฐานของหลักการเรียนรู้แบบแอคทีฟหรือแข็งขันกระหายใคร่รู้ ได้รับการพัฒนาขึ้นในหลายสถาบันการศึกษา ในการนี้ได้สะท้อนให้เห็นการเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมการศึกษาจากที่ครูเป็นศูนย์กลางกลายเป็นนักเรียนเป็นศูนย์กลาง