เช้าวันหนึ่ง ได้เดินทางไปซื้อของที่ตลาดเช้าเทศบาลตำบลท่าเรือ ได้พบกับครูคนหนึ่ง ซึ่งรู้จักกันเป็นอย่างดีทีเดียว และครูคนนั้นเขากำลังเดินอย่างรีบเร่ง ที่เดียว ขณะเดียวกันนั้นก็เหลือบไปเห็นสิ่งๆ หนึ่งที่วิ่งเคียงคู่มากับครูคนนั้น คือ สุนัข มันคงไม่แปลกอะไรกับคนเดินอย่างรวดเร็ว และมีสุนัขเดินตามมาด้วย แต่มันแปลกตรงที่ว่า ได้เอ่ยถามครูเขาว่า "พี่จะรีบไปไหนล่ะ แล้วทำไมมันตามมาด้วยล่ะ สุนัขของพี่หรือเปล่า " คงเดาคำตอบกันได้มั้ง ว่าเขา คงตอบว่า จะรีบกลับวันนี้มีสอนเช้า และสุนัขใครก็ไม้รู้มันตามมา... แต่คำตอบที่ได้ไม่ได้เป็นไปตามการเดาในใจ คำตอบของครูเขาบอกว่า "พี่จะรีบไปซื้อเงาะ ให้ไอ้ตัวที่มันวิ่งตามพี่มา นี่แหละ และพี่ก็ไม่ใช่เจ้าของมันหรอก" ..เมื่อได้คำตอบก็เกิดอาการ งง .. งง ในคำตอบของครู..เลยตามไปดูให้หาย งง เมื่อพี่เขาซื้อเงาะเรียบร้อยแล้ว เขาก็แกะเงาะให้กับสุนัขตัวที่ตามมากินทันที มันกระโดดโลดเต้น.. จากนั้นก็ปอกเงาะและบอกกับมันว่า สวัสดีก่อน..เจ้าจึงจะได้กินเงาะ เจ้าสุนัขตัวที่ว่าก็นั่งลงและ ยกขาหน้าสองข้างขึ้นมาสวัสดี เพื่อที่จะได้กินเงาะ..กินตั้งหลายลูกไม่รู้จักอิ่ม..ยังงงไม่หายเลยได้ซักถามพี่เขาต่อว่า เคยรู้จักสุนัขตัวนี้มาก่อนหรือไม่ เขาบอกว่าเคยรู้จักมัน มันเป็นสุนัขมีเจ้าของ ตอนเช้าๆ ชอบมาที่ตลาดเช้า เพื่อมาหาพ่อค้า แม่ค้า ที่มันเคยรู้จัก พอสายๆๆ เจ้าของก็จะมารับกลับบ้าน ได้สอบถามข้อมูล จากพี่เขาต่อ ว่าสุนัขตัวนี่กินแต่ผลไม้ เนื้อสัตว์ไม่กิน เอ้า มันเพิ่มความ งง เข้าไปอีก กิน ลองกอง กินกล้วยหอม แอฟเปิ้ลถ้ามันหิวมันก็จะไปขอพ่อค้าขายผลไม้ วันไหน ไม่มีพ่อค้าขอยผลไม้ที่สนิท คงจะอดกินละว่า ในใจคิดอย่างนั้น คงจะแห้วละเช้านี้ไม่ได้กินผลไม้ แต่ซักถามต่อไปอีก ได้คำตอบว่า มันไม่สนพ่อค้าผลไม้แล้ว ไม่มาก็ไม่มา มันก็ไปที่ร้านขายถั่วงอก มันจะไปขอถั่วงอกเขากิน และที่สำคัญมากกว่าอะไรเลย ได้รับคำบอกว่าพ่อค้า แม่ค้าแถวนั้นว่า มันไม่กินอาหารที่เป็นเนื้อสัตว์เลย .....แปลกมากๆ เลย
ก็ดีซิ.. ไม่เปลืองตังค์ซื้ออาหารด้วยยย
สุนัขที่บ้านก็ชอบกินกล้วย กะฝรั่ง แต่มันกินได้หมดเลยยยนะ ส่วนมะเหมี่ยวที่บ้านนนะได้ยินเสียงเคาะกระป๋อง กับถุงก๊อบแก็บไม่ได้เลยยยยย วิ่งมาร้องเอาหน้าทุกที่
แต่มันก็น่ารักของมันนะ