ดับความโกรธ

อย่าโกรธกันนั่นแหละดี ผมว่านะครับพี่น้อง ยิ้มให้กันหน่อยเป็นไร

มีเรื่องใดน่าโกรธอย่าโทษใคร
   โทษที่ใจเราผิดไม่คิดยั้ง
       พยาบาทโกรธแค้นและชิงชัง
         ในใจสั่งสมไฟไร้ปัญญา

ไม่พึงใจพอใจใครก็มี
   ความไม่ดีต่างย่อมรู้คู่กันหนา
      โลภ โกรธ หลง มีกิเลสธรรมดา
         แต่อย่าให้..เดินหน้า..นำพาไป

อภัยได้..อภัย..ให้เขานะ
   เลิกลดละฝึกให้เป็นนิสัย
      อย่าเอาโกรธนำหน้าจะมีภัย
         จองเวรไปไม่มีสุขทุกข์ใจฟรี..

เราก็้ร้อนเขาก็ร้อนทั้งสองฝ่าย
   โมโหร้ายเหมือนไฟลามไล่ที่
      ถอยก่อนได้ยอมก่อนเถอะคนดี
         ใจเย็นมีค่อยกลับปรับเข้าใจ

เพราะหนึ่งครั้ง..ที่เรา..ให้อภัย
   คือปลดไฟ..หนึ่งกอง..ออกไปได้..
      ไฟโกรธเกลียดเผาผลาญสุมทรวงใจ
         ฉ่ำเย็นได้ด้วยกระแสเมตตาธรรม..

ใจที่เคยร้อนรุ่มกระวนกระวาย
   ดับสลายคลายเป็นน้ำเย็นฉ่ำ
      ดวงใจที่มืดมิดสนิทดำ
         ไม่ได้นำสุขก่อต่อตนเลย..