ครูอรวรรณขอเล่าเรื่องคุยกับผู้ปกครอง
วันที่ 14 มิถุนายน 2551 มีการประชุมผู้ปกครอง ทางโรงเรียนมีนโยบายให้ครูประจำชั้นได้พบปะพูดคุยกับผู้ปกครอง ดิฉันดีใจมากที่ผู้ปกครองในห้องเรียนมามากและได้สอบถามปัญหาเกี่ยวกับนักเรียน ผู้ปกครองมีความหนักใจเรื่องลูกอ่นหนังสือไม่ออกและเขียนหนังสือไม่สวย บางท่านไม่มีเวลาที่จะสอนการบ้าน ดิฉันจึงเรียนผู้ปกครองว่าภาคเรียนที่ 1 ดิฉันขอรณรงค์ให้นักเรียนอ่านออก และเขียนให้สวยเพื่อจะบูรณษการกับวิชาอื่นได้ วันที่ 16 มิถุนายน 2551ดิฉันเริ่มวิธีการแก้ไขนักเรียนอ่านไม่ออกคือ จัดที่นั่งใหม่ให้เพื่อนช่วยเพื่อน และมีแต้มให้สำหรับตู่ที่อ่านได้ แต่ถ้าอ่านได้คนเดียว คนได้คะแนนจะต้องแบ่งให้เพื่อน ถ้าอยากได้คะแนนเยอะต้องช่วยสอนเพื่อนอ่าน ทำให้นักเรียนมีความภูมิใจ ให้นักเรียนเล่าเรื่องให้เพื่อนฟังจากเรื่องที่อ่าน ตอนเช้าก่อนเรียนให้นั่งสมาธิ 1 นาทีและออกมาเล่าเรื่องที่อ่าน ครูให้แรงเสริมให้คำชมเชย เพื่อน ๆ ปรบมือให้แข่งขันอ่านบัตรคำ หารุ่นพี่อาสาสมัครมาช่วยสอนน้องตอนพักกลางวันและตอนเย็น ส่วนนักเรียนที่อ่านไม่ได้เลย ดิฉันจะสอนพยัญชนะ สระ วรรณยุกต์ตัวสะกดใหม่จาก 3 วันนักเรียนมีความสนุกสนาน ไม่ไปเล่นกลัวว่าจะสู้เพื่อนไม่ได้จะนั่งอ่านหนังสือที่มุมหนังสือในห้องเรียน กับผู้ปกครองดิฉันจะให้ลงชื่อเมื่อนักเรียนอ่านให้ฟังที่บ้าน นักเรียนไม่กล้าโกหกเพราะครูให้อ่านซ้ำให้ฟัง ขออย่างเดียวคุณครูขา .. อย่าเหนื่อยอ่านซ้ำ เขียนซ้ำ จะทำให้นักเรียนอ่านออกเขียนได้นะค่ะ อ้อ .. ดิฉันรับสอนต่อในชั้น ป.2 มีนักเรียนที่อ่านได้จริง ๆ 7 คน เขียนใช้ได้ดีสวยอยู่ 3 คน ดิฉันขอเวลาทดลองวิธีการสัก 2 สัปดาห์ แล้วจะเล่าให้ฟังว่ามีความก้าวหน้าอย่างไร และก็อยากได้คำแนะนำดี ๆ จากท่านผู้รู้บ้าง
ไม่มีความเห็น