วิธีการศึกษาพฤติกรรม

วิธีการศึกษาพฤติกรรม   (Behavioral  Approzch)

 

                   การศึกษาบทบาทของรัฐบาล  และอธิบายปรากฏการณ์ทางการเมือง   โดยแสดงออกมาเป็นกฎเกณฑ์   วิธีการศึกษาพฤติกรรม  พยายามค้นหาพลังการเมือง  เช่น  พลังจากบุคคล  ความคิด  สถานการณ์  สิ่งแวดล้อมที่มีผลกระทบต่อการปฎิบัติด้านการเมือง  ทำให้มีพฤติกรรมการเมืองต่างกันออกไป  และตามความคิดนักพฤติกรรมองการเมืองถือว่า  ระบบการเมืองเป็นส่วนหนึ่งของระบบสังคม,  การเมืองเป็นเรื่องความสัมพันธ์ขอมนุษย์  และทัศนคติและสิ่งแวดล้อมมีอิทธพลต่อการเมือง   ซึ่งพฤติกรรมของรัฐ  จะเป็นการแสดงออก เจตนารมณ์ของตน  ดำเนินการให้ผู้อื่นรับรู้ด้านสังคม  การเมือง  เศรษฐกิจ  ทหารและอื่น  ๆ  โดยให้ผู้อื่นแสดงตามเจตนารมณ์ของตน

 

การศึกษาในเชิงพฤติกรรมการเมืองของบุคคล

อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ (Adolf Hitler)

                 หลังจากที่เยอรมนีแพ้สงครามโลกครั้งที่ 1 ประเทศทั้งประเทศอยู่ในภาวะของความยุ่งเหยิง เปลี่ยนการปกครองมาเป็นสาธารณรัฐ ต้องชดใช้ค่าปฏิกรรมสงครามจำนวนที่พ้นวิสัยจะชำระได้ การลุกฮือของคอมมิวนิสต์

              “ชปาตาคุส (Spatacus)” จลาจลทั่วประเทศ ความไร้เสถียรภาพของรัฐบาล เงินเฟ้ออย่างหนัก สิ่งเหล่านี้ล้วนทำให้คนเยอรมันร้องหาผู้ที่จะทำให้ประเทศของตนกลับไปรุ่งเรืองอีกครั้งดังสมัยอาณาจักรที่ 2 อดอล์ฟ ฮิตเลอร์นั้นเดิมไม่ใช่ประชาชนเยอรมนีแต่เป็นออสเตรีย ตอนเด็กใฝ่ฝันจะเป็นศิลปิน แต่สอบเข้าวิทยาลัยศิลปะไม่ได้ เขาเป็นคนที่ไม่มีการศึกษา ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 เขาเป็นนายสิบกองทัพบกออสเตรีย หลังสงครามออสเตรียแพ้เช่นเดียวกับเยอรมนี เขาจึงมุ่งหน้าไปแสวงหาโอกาสของชีวิตที่เมืองมึนเช่น (Munchen; หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งได้ว่า Munich) เยอรมนีในปี ค.ศ. 1981 ฮิตเลอร์ได้สมัครเป็นสมาชิกพรรคการเมืองเล็กๆพรรคหนึ่งด้วยเหตุผลง่ายๆว่ามัน “เข้าท่า” ซึ่งต่อมาเขาจะทำให้มันยิ่งใหญ่ นั่นคือพรรคสังคมชาตินิยมกรรมาชีพเยอรมัน (National sozialistische Deutsche Abeiterpartei -NSDAP) หรือพรรคนาซีนั่นเอง (Nazi)   ด้วยความสามารถในการพูดโน้มน้าวจิตใจคนและนโยบายของพรรคที่รุนแรงและเด็ดขาด     เขาจึงได้รับความนิยมมากจากประชาชนในมึนเช่น     เคยพยายามโค่นล้มรัฐบาลกลางที่แบร์ลีน (Berlin) แต่ไม่สำเร็จ และถูกจำคุกอยู่ระยะหนึ่ง เมื่อพ้นโทษ เขาได้หาเสียงโดยใช้นโยบายก้าวร้าวกับชาวบ้านเยอรมันซึ่งเป็นคนทั่วไปในสังคมที่ไม่พอใจสภาพสังคมที่ไร้ระเบียบและความมั่นคง จนกระทั่งในการเลือกตั้งแต่ละครั้ง  พรรคนาซีได้คะแนนเสียงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆและขยายความนิยมไปทั่วประเทศด้วยระยะเวลาอันสั้น  ด้วยความสามารถในการพูดโน้มน้าวจิตใจคนและนโยบายของพรรคที่รุนแรงและเด็ดขาด     เขาจึงได้รับความนิยมมากจากประชาชนในมึนเช่น     เคยพยายามโค่นล้มรัฐบาลกลางที่แบร์ลีน (Berlin) แต่ไม่สำเร็จ และถูกจำคุกอยู่ระยะหนึ่ง เมื่อพ้นโทษ เขาได้หาเสียงโดยใช้นโยบายก้าวร้าวกับชาวบ้านเยอรมันซึ่งเป็นคนทั่วไปในสังคมที่ไม่พอใจสภาพสังคมที่ไร้ระเบียบและความมั่นคง จนกระทั่งในการเลือกตั้งแต่ละครั้ง  พรรคนาซีได้คะแนนเสียงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆและขยายความนิยมไปทั่วประเทศด้วยระยะเวลาอันสั้น

หลังวันที่ 31 กรกฎาคม ค.ศ.1932 ซึ่งเป็นวันเลือกตั้งครั้งสำคัญของพรรคนาซี เป็นการเลือกตั้งที่ทำให้พรรคนาซีได้รับเลือกตั้งเป็นเสียงข้างมากในสภาของจักรวรรดิ เป็นจำนวน 37.8 % ขณะนั้นประธานาธิบดีของประเทศ คือ จอมพล เพาล ฟอน ฮินเด็นบวร์ก (Paul von Hindenburg) ผู้เป็นวีรบุรษจากสงครามครั้งก่อนได้แต่งตั้งอดอล์ฟ ฮิตเลอร์เป็นนายกรัฐมนตรี และท้ายสุดในปี ค.ศ. 1934 ประธานาธิบดีฮินเด็นบวร์กถึงแก่อสัญกรรม ฮิตเลอร์จึงกลายมาเป็นประธานาธิบดีของประเทศ ตำแหน่งประธานาธิบดีไม่ใช่จุดสูงสุดของฮิตเลอร์ ด้วยอำนาจของ มาตรา 48 รัฐธรรมนูญไวมาร์ (Weimarer Verfassung) ที่ให้อำนาจแก่ประธานาธิบดีระงับการใช้รัฐธรรมนูญชั่วคราว และโอนอำนาจนิติบัญญัติและบริหารมาไว้ที่ตัวประธานาธิบดีแต่เพียงผู้เดียว หากเกิดภาวะวิกฤติในประเทศ ซึ่งเป็นบทบัญญัติที่วางหลักการที่ขัดต่อหลักแบ่งแยกอำนาจและสถานะความเป็นกฎหมายสูงสุดของรัฐธรรมนูญอย่างยิ่ง ฮิตเลอร์ซึ่งดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีในขณะนั้นได้อาศัยช่องทางของบทบัญญัติดังกล่าวยกเลิกการใช้รัฐธรรมนูญและแต่งตั้งตัวเองเป็น “ท่านผู้นำ (Führer)” แห่งอาณาจักร (เยอรมนี) ที่ 3 (Das 3.Reich) โดยอ้างเหตุจากสถานการณ์ไม่สงบต่างๆในประเทศ และเหตุที่พรรคคอมมิวนิสต์ที่เริ่มได้รับความนิยมมากขึ้น

เมื่อเป็นท่านผู้นำแล้ว พวกที่ได้รับผลกระทบจากนาซีมากที่สุดคงหนีไม่พ้นชาวยิวและพวกคอมมิวนิสต์ สำหรับชาวยิวนั้นเป็นที่เข้าใจกันดีว่าเป็นผู้มั่งคั่งในสังคม ควบคุมเศรษฐกิจของชาติ ขณะที่คนเยอรมันยากจนไม่มีอะไรจะกิน ทว่าพวกยิวมีทั้งทองและอัญมณี ส่วนพวกคอมมิวนิสต์นั้น เป็นที่หวาดกลัวของชาวเยอรมันมาก เพราะเห็นตัวอย่างจากการปฏิวัติอันนองเลือดในสหภาพโซเวียต คอมมิวนิสต์นั้นถูกปราบปรามอย่างสิ้นเชิง

หลังจากการป้ายความผิดโดยพวกนาซีว่าเป็นพวกวางเพลิงเผารัฐสภา แต่พวกยิวนั้นถูกทำลายล้างไปจนกระทั่งฮิตเลอร์หมดอำนาจหลังจากเยอรมนีแพ้สงครามโลกครั้งที่ 2 สิ่งที่พวกยิวได้รับจากการทำลายล้างของฮิตเลอร์นั้นมีมากมายเหลือคณานับ เช่น การขับไล่ชาวยิวออกไปจากบ้านแล้วส่งไปอยู่ในสลัม   ยึดกิจการของยิวแล้วเอาไปให้ชาวเยอรมัน มีการปลุกระดมให้ชาวบ้านไปเผาทำลายร้านค้าของพวกยิว ทหารหรือชาวบ้านสามารถทำร้ายร่างกาย ข่มขืนกระทำชำเรา หรือฆ่าคนยิวได้โดยไม่ผิดกฎหมาย หนักกว่านั้นคือเมื่อสงครามเริ่มขึ้น พวกยิวจะถูกส่งตัวไปค่ายกักกันซึ่งมีหลายสิบแห่งนอกประเทศเยอรมนีเพื่อทำงานหนักเยี่ยงทาส คนที่ทำงานไม่ได้ก็จะถูกฆ่า หรือถึงแม้จะทำงานได้ก็ยังมีการคัดเลือกไปฆ่าอีกเช่นกัน   ทุกที่ที่ทหารเยอรมันไปถึง ที่เหล่านั้นก็จะกลายเป็นนรกของยิว  จนท้ายสุดเมื่อสงครามยุติ คนยิวถูกฆ่าไปกว่า 6 ล้านคน ซึ่งเหล่านี้ล้วนแสดงให้เห็นว่าพวกนาซีสามารถปลูกระดมให้คนเยอรมันเปลี่ยนทัศนคติให้เคียดแค้นคนยิวและลดศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของพวกยิวลงเพียงผักปลาที่ไร้ค่าอะไรเลย

ส่วนผู้ที่รักความเป็นธรรมและลุกขึ้นมาต่อต้านการใช้อำนาจเบ็ดเสร็จของรัฐนั้น จะถูกประณามโดยฝูงชนจำนวนมากที่ถูกฮิตเลอร์ปลุกปั่นและปิดบังความจริง พวกองค์กรที่เป็นเครื่องมือในการใช้อำนาจของรัฐ อาทิ SS (Schutz Straffel) ซึ่งเป็นกองกำลังสมาชิกพรรคนาซีติดอาวุธ หรือพวกตำรวจลับ Gestapo (Geheimer Staatpolizei) จะตามฆ่าและทำลายล้างผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับท่านผู้นำ ประเทศเยอรมนีในยุคของฮิตเลอร์จึงเป็นอาณาจักรแห่งความกลัวอย่างแท้จริง  สิ่งที่ฮิตเลอร์ทำความประทับใจกับชาวเยอรมัน จนชาวเยอรมันหลงเชื่อ ทึ่ง และประทับใจในตัวฮิตเลอร์จนกระทั่งเป็นม่านหมอกบังตาชาวเยอรมันเองไม่ให้เห็นความจริงอันโหดร้ายที่นาซีทำกับประเทศ คือ การแก้ไขปัญหาคนว่างงาน สร้างทางหลวง(Autobahn) ทั่วประเทศ ตั้งโรงงานรถโฟล์กสวาเก้น (Volkswagen) ซึ่งแปลว่ายานยนต์ของประชาชน และขายให้ประชาชนในราคาถูก สร้างอาคารที่อยู่อาศัยราคาถูกสำหรับประชาชน (Wohnungbau) และนโยบายอื่นๆที่มีลักษณะเอื้ออาทร และที่เด่นที่สุด คือ การยกเลิกจ่ายค่าปฏิกรรมสงครามแก่ประเทศพันธมิตร ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็น “นโยบายประชานิยม”

สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นในเยอรมนีสมัยฮิตเลอร์เรืองอำนาจล้วนเป็นสิ่งที่อันตรายและมีโอกาสที่จะเกิดขึ้นได้ทุกประเทศไม่เว้นแม้แต่ประเทศไทย ฮิตเลอร์นั้นเป็นผู้นำที่มาอย่างถูกต้องตามรัฐธรรมนูญซึ่งนั่นคือตามอำนาจและความชอบธรรมนั่นเอง แต่เมื่อฮิตเลอร์เข้าสู่อำนาจแล้วกลับใช้อำนาจที่ได้มาอย่างถูกต้องไปในทางที่ผิด จนทำให้ชาติเข้าสู่สงครามและล้มละลายในที่สุดทำให้ต้องเริ่มต้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง ดังนั้น ทุกประเทศรวมทั้งประเทศไทยจึงควรจับตาไม่ให้คนอย่างฮิตเลอร์ปรากฏตัวขึ้นมามีอำนาจอีกครั้งจนทำความสูญเสียให้แก่ประเทศเหล่านั้นจนยากจะเยียวยา