GotoKnow

แค่คนสองคนที่คิดจะอยู่ร่วมกัน

ไอ้แผน..แดนสยาม
เขียนเมื่อ 2 มีนาคม 2549 11:12 น. ()
แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2555 14:29 น. ()

แต่ละคน เติบโตมาจากที่แตกต่าง

ยิ่งมาอยู่ใกล้กันมาก....ก็ยิ่งทำให้เห็นความแตกต่างกัน

ของคนสองคน

...........

อาจมีหลายครั้งที่เรารู้สึกขัดใจ ที่อีกคน ทำอย่างนั้น อย่างนี้

หรือ พูดจาอะไรที่เราไม่ค่อยพอใจ

แต่ด้วยความรักที่มีอยู่ และ หวาดกล้วว่า

หากพูด หรือ ทำอะไรออกไปแล้วจะเกิดการกระทบกระทั่ง

หรือทำให้เสียความรู้สึกกันไปเปล่า ๆ

..........

จึงเก็บความอึดอัดใจไว้คนเดียวดีกว่า

จนเผลอลืมไปว่า ความรู้สึกที่ไม่ได้รับการผ่อนคลายนั้น

จะถูกทักถม สะสมไว้ให้สูงขึ้น เป็นความขุ่นเคือง

ในอารมณ์.....อยู่เสมอ

........

และอาจถึงจุดที่ ไม่อาจทนได้ในสักวัน

การคบหากับใครสักคนอย่างจริงจังนั้น

เราต้องไม่ลืมว่า

คนๆ นั้น คือคนที่เราต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน....ตลอดไป

อย่าให้ต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอดทนขนาดนั้นเลย...ดีไหม..

กล้าที่จะพูดใน แง่ดี ใน แง่เสีย

เพื่อที่อีกฝ่ายจะได้รับรู้ และ ปรับตัวเข้าหากัน

.......

เพื่อถนอมรักไว้ให้อยู่ด้วยกัน นานๆ

เพราะไม่มีประโยชน์อะไรเลย.. หากจะ

เก็บความรู้สึก เพื่อที่จะรักกันให้มาก ๆ ในวันนี้

.........

แต่....ไม่เคยยอมรับอะไรกันได้

และ....ให้ความรักน้อยลงในวันต่อไป

อย่าปล่อยให้ความขุ่นเคื่องใจเล็ก ๆ

กลายเป็นเรื่องใหญ่

........

กล้าที่จะพูดคุยกันให้เข้าใจ

และให้ทุกความคลางแคลงใจจบลง...ที่ตรงนั้น...

ความรัก

เป็นเรื่องใหญ่ เกินกว่าที่จะถูกบั่นทอน

ด้วยเรื่อง เล็ก ๆ น้อย ๆ

...แค่เพียงเพราะ คนสองคน ไม่ได้คุยกัน...


ความเห็น

ไม่ระบุ
เขียนเมื่อ

วันนี้ไปอบรมเรื่อง Blog มาและนั่งคิดอยู่ตลอดเวลาเหมือนกันว่าตัวเองจะเขียนเรื่องอะไรดีที่เป็นตัวเองมากที่สุดแต่ก้ยังคิดไม่ออกหรอกค่ะ แต่ขอแจมเรื่องนี้ก็แล้วกันเพราะตนเองเป็นคนนึงที่มีคนใกล้ชิดและความรู้สึกเหมือนกับเจ้าของเรื่อง

คนสองคนอยู่ด้วยกันต้องปรับตัวแต่อย่าปรับจนไม่เป็นตัวของตัวเองเพราะความไม่เป็นตัวของตัวเองมันไม่ยั่งยืนเท่ากับตัวตนของเราแท้ๆ แต่หากเราคิดว่าเรารักที่จะอยู่ด้วยกันแล้วเรื่องไหนที่เราคิดว่ามันไม่หนักหนาสาหัสมากเราก็พยายามก็ได้พยายามทำให้เขาเห็นและโน้มน้าวเขาเพื่อที่จะให้เข้ากับเราได้มากที่สุดแต่เราก็ต้องคิดด้วยว่าสิ่งที่เราทำ้นั้นมันดี มันถูกต้องหรือไม่ ตัวเองคิดว่าหากเวลาคิดจะรักใครซักคนเราก็ต้องทำได้เพื่อคนที่เรารักอยู่แล้ว จงทำหากทำแล้วเราสบายใจและคนที่เรารักมีความสุข

ไม่ระบุ
เขียนเมื่อ

ลึกๆ..ของความเป็น "มนุษย์"

มนุษย์...ต้องการการยอมรับ...สิ่งซึ่งเป็น...ธรรมชาติ
ยอมรับ...และมักวิ่งหาการยอมรับ...จากคนอื่น
มนุษย์...มีน้อยคนที่พุ่งเป้า...มาสู่..การยอมรับตนเอง
การยอมรับตนเอง...อย่างถ่องแท้...หายาก
เพราะมักถูกบดบัง...ด้วยอัตตา...
หาก.."มนุษย์"..เรานั้น..ยอมรับ "ตน"...ได้
ปัญหา..ทุกอย่างจะเบาบาง..ที่มันอัดแน่น..เป็น "ความทุกข์"
...
สุดท้าย...ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง...จะกลับมา


 

ไม่ระบุ
เขียนเมื่อ

        เคยเป็นเช่นนั้น   เป็นคนที่อดทนต่อทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อคนที่เรารัก  แต่นานวันเข้า  ความอดทนนั้นมีจำกัด  และคิดในมุมกลับว่าเขารักเราบ้างหรือเปล่า  ทำไมไม่ดูแล แคร์จิตใจเราเลย  จนถึงวันนี้  คิดว่าพอแล้ว  จะขอทำตามใจตัวเองบ้าง  พบกันครึ่งทางก็แล้วกัน  บางทีอาจจะมีความสุขที่เป็นอยู่เวลานี้ก็ได้

ไม่ระบุ
เขียนเมื่อ

Thank you for your beautiful and meaningful poem krab khun Narat Kong....

I am greeting you from Perth, Western Australia.

Feel free to visit my weblog at http://gotoknow.org/blog/otpop


พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท
MyThaiSpot
Healthy Travel, Thai Discoveries
ภาษาปิยะธอน (Piyathon)
เขียนโค้ดไพทอนได้ด้วยภาษาไทย