The Families “พี่และน้อง”
สายเลือดพี่น้องย่อมพันผูกฉันใด
สายใยแห่งดวงใจของพี่น้องสอดประสานในทุกกาล...
คำว่าพี่ พี่ของน้อง ประคองรัก
พี่ฟูมฟัก รักน้องนั้น มิหวั่นพลั่น
ประคองกอด แลอุ้มโอบ ดวงชีวัน
พี่น้องนั้น ดูแลแท้ พึ่งพันธุ์พิง
เมื่อยามน้อง ร้องไห้ คอยปลอบโอ๋
ดั่งร่มโพธิ์ ให้ร่มเงา พ่อแม่นั่น
ยามพ่อห่าง แม่ไม่อยู่ พี่รับพลัน
พี่น้องนั้น สอดประสาน รักมั่นคง
ยามพี่เหนื่อย น้องพัดวี หาน้ำให้
หยาดน้ำทิพย์ ชโลมใจ ให้พี่หนู
รักพี่น้อง รักบริสุทธิ์ รักอุ้มชู
ร่วมแลดู ทุกข์สุขกัน จนวันวาย
พี่และน้อง ปรองดองรัก ประจักษ์จิต
เปรียบประหนึ่ง กัลยาณมิตร กว่าชนผอง
เป็นรักแท้ น้องให้พี่ ปราณีปอง
แม้เศร้าหมอง ปลอมประโลม กันและกัน
เป็นครอบครัว อันประเสริฐ สุขสงบ
พี่น้องครบ คบหา ร่วมสังสรรค์
ร่วมสุขทุกข์ ร่วมฟันฝ่า เรือเดียวกัน
ครอบครัวนั้น แข็งแรงยิ่ง จริงแท้เอย...
ความเห็น (4)
สวัสดีครับ
พี่น้อง ไม่เคยตัดขาด
ผมก็มีน้องชาย 1 คน
แต่ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไร
เพราะอยู่กันคนละที่
ขอบคุณครับ
กราบนมัสการ
น้องจิก็มีน้องสาว 1 คน แต่พึ่งเสียชีวิตไปเมื่อวันเด็กที่ผ่านมาพร้อมกับคุณพ่อ แงๆๆๆ คิดถึงจัง ตอนนี้น้องจิก็เลยเป็นลูกสาวคนเดียวในบ้าน แต่มีน้องชายอีก 1 คน ซนมากๆ อยากถึงวันใส่ชุดปริญญามั่งจัง คิคิ
รักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ ------> น้องจิ ^_^
กราบนมัสการครับ
พี่น้อง เป็นความสัมพันธ์ที่บริสุทธิ์
เสียใจอย่างสุดซึ้งน่ะครับน้องจิ พี่ก็เสียพ่อไปนานแล้วเหมือนกัน แต่มนุษย์ทุกคนล้วน เกิด แก่ เจ็บ ตาย
ชีวิตต้องเดินต่อไปครับ
อะทาสิ เม อะกาสิเม ญาติมิตตา สะขา จะเม,
บุคคลมาระลึกถึงอุปการะอันท่านได้ทำแก่ตนในการก่อนว่า, ผู้นี้ได้ให้สิ่งนี้แก่เรา, ผู้นี้ได้ทำกิจนี้ของเรา, ผู้นี้เป็นญาติเป็นมิตร เป็นเพื่อนของเรา, ดังนี้.
เปตานัง ทักขิณัง ทัชชา ปุพเพ กะตะนะมะนุสสะรัง,
ก็ควรให้ทักษิณาทาน, เพื่อผู้ละโลกนี้ไปแล้ว.
นะ หิ รุณณัง วาโสโก วา ยาวัญญา ปะริเทวะนา.
การร้องไห้ก็ดี. การเศร้าโศรกก็ดี หรือการร่ำไรรำพันอย่างอื่นก็ดี, บุคคลไม่ควรทำทีเดียว,
นะตัง เปตานะมัตถายะ.
เพราะว่าการร้องไห้เป็นต้นนั้น, ไม่เป็นประโยชน์แก่ญาติทั้งหลาย, ผู้ละโลกนี้ไปแล้ว.
เอวัง ติฏฐันติ ญาตะโย,
ญาติทั้งหลาย, ย่อมตั้งอยู่อย่างนั้น,
อะยัญจะ โข ทักขิณา ทินนา,
ก็ทักษิณาทานนี้แล, อันท่านให้แล้ว
สังฆัมหิ สุปะติฏฐิตา,
ประดิษฐานไว้ดีแล้วในสงฆ์,
ทีฆะรัตตัง หิตายัสสะ ฐานะโส อุปปะกัปปะติ,
ย่อมสำเร็จประโยชน์เกื้อกูลแก่ผู้ที่ละโลกนี้ไปแล้วนั้น, ตลอดกาลนาน ตามฐานะ,
โส ญาติธัมโม จะ อะยัง นิทัสสิโต,
ญาติธรรมนี้นั้น, ท่านได้แสดงให้ปรากฏแล้ว,
เปตานะ ปูชา จะกะตา อุฬารา,
แลบูชาอันยิ่งท่านก็ได้ทำแล้ว, แก่ญาติทั้งหลาย, ผู้ละโลกนี้ไปแล้ว,
พะลัญจะ ภิกขูนะมะนุปปะทินนัง,
กำลังแห่งภิกษุทั้งหลาย, ชื่อว่าท่านได้เพิ่มให้แล้วด้วย,
ตุมฺเหหิ ปุญญัง ปะสุตัง อะนัปปะกันติ.
บุญไม่น้อย, ท่านได้ขวนขวายแล้ว, ดังนี้แล.