หลักคิดสู่ความเป็นผู้นำ
มนุษย์สร้างโลก ผู้นำสร้างประวัติศาสตร์ มีแต่คนเข้มแข็งเท่านั้นที่จะชนและมีชีวิตอยู่รอด คนอ่อนแอจะพ่ายแพ้และดับสูญ นี่คือหลักการที่ไม่วันเปลี่ยนแปลงของเกมชีวิต
หนังสือเล่มนี้คัดเลือกและเรียบเรียงจาก “สือปาสื่อเลี่ย” เป็นประวัติศาสตร์จีน เป็นแบบบันทึกแบบอย่างชีวิต ทั้งผู้ที่หมั่นฝึกฝนตนเองเพื่อก้าวสู่ชัยชนะ และผู้ที่หาเราหายนะเพราะชัยชนะ ยามลำบากจะต้องฝึกฝนตนอย่างไร มีวิธีฟันฝ่าอุปสรรคขวากหนามอย่างไร ยามชนะพึงระมัดระวังปัญหาอย่างไร ต่อสู้อย่างไรจึงจะชนะเพื่อนำมาประยุกต์ใช้กับชีวิตจริงจะช่วยให้เรามีความคิดลึกซึ้ง ซึ่งได้กล่าวว่า
บทที่ 1 ผู้นำต้องมีสายตายาวไกล
อย่าประเมินอนาคตโดยมองแค่ปัจจุบัน
ประสบความสำเร็จเพราะรู้จักกาลเทศะและฐานมวลชน
- ศึกษาวิจัยสถานการณ์
- ประเมินกำลังของแต่ละฝ่าย
- ศึกษาและเข้าใจอุปนิสัยของผู้นำ ของงานอย่างลึกซึ้ง
- มองและเข้าใจสถานภาพหรือจุดยืนของตัวเองตลอดเวลา
ทำให้ความฝันกลายเป็นความจริง
- สืบเสาะข่าวสารและศึกษาวิเคราะห์สถานการณ์ทั้งภายในและภายนอกอย่างละเอียดถี่ถ้วน
- วางแผน กำหนดนโยบายในการดำเนินการอย่างมีขั้นตอน
- ทุ่มเงินซื้อใจผู้ที่สามารถอำนวยประโยชน์แก่ตัวเอง
ต้องสนใจความคิดเห็นที่เอาอกเอาใจให้มาก
- ผู้นำควรตรวจสอบแผนการต่าง ๆ อยู่เสมอโดยคำนึงถึงความเป็นจริงเป็นที่ตั้ง
อย่าตัดสินอะไรในขณะที่จิตใจเต็มไปด้วยความละโมบโลภมาก
- ก่อนหน้าที่ตัดสินใจทำสิ่งใด เราควรคำนึงถึงความเสี่ยวไว้บ้าง
ยืนหยัดเข็มมุ่งทำตามแผนงาน
- ผู้นำต้องกุมสภาพการณ์ที่เป็นจริงให้ได้ จุดสำคัญของการคาดการณ์อย่างถูกต้องแม่นยำนั้นอยู่ที่ “รู้เขารู้เรา”
บทที่ 2 วิธีจุดประกายความคิดสร้างสรรค์
สนใจยุทธศาสตร์ ยุทธวิธี
- รวบรวมข่าวสาร
- ทุมเทสติปัญญาศึกษาวิจัย
- เตรียมการต่าง ๆ ให้พร้อม
มองหลาย ๆ ด้านก็จะพบความแตกต่าง
- อย่าปล่อยให้ความคิดถูกผูมัดด้วยสูตรสำเร็จรูปที่ตายตัว เวลามองปัญหา เราควรจะทดลองมองด้วยทัศนะหลายแง่หลายมุม
- ต้องมีจินตนาการอันหลากหลาย
- ต้องมีสมาธิในการคิดใคร่ครวญ
แก้วิกฤตการณ์ด้วยความคิดอันเฉียบขาด
- ต้องปรับเปลี่ยนความคิดให้เข้ากับสภาพ จึงจะผ่านวิกฤตต่าง ๆ ได้
กุมจุดสำคัญของปัญหาให้ได้
- มีเป้าหมายที่แจ่มชัด
- รู้จุดปัญหาว่าอยู่ตรงไหน
- ไม่ท้อใจ หมั่นคิดค้น หมั่นตรวจสอบ
- เรื่องที่มองผิวเผินแล้วรู้สึกว่าไร้สาระ ก็ต้องนำมาคิดใคร่ครวญให้ดี
ต้องรู้จิตวิทยาฝูงชน
- ขวัญและกำลังใจของกลุ่มชนเป็นสิ่งเปราะบาง ถูกสัญญาณต่าง ๆ บงการได้ง่าย สัญญาณบางอย่างทำให้ขวัญและกำลังใจของฝูงชนฮึกเหิมยิ่งขึ้น สามัคคีกันแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น พลังเข้มแข็งเกรียงไกรมากยิ่งขึ้น แต่สัญญาณบางอย่างกลับบั่นทอนพลังของกลุ่มชนให้อ่อนแอลง
บทที่ 3 ความสามารถในการเก็บรับข้อมูล – ข่าวสาร
กลั่นกรองข่าวสาร อย่าเก็บรับเอามาทั้งดุ้น
สนใจคุณภาพของข่าว
- ไม่ควรเชื่อข่าวลือต่าง ๆ
- ไม่ควรรับฟังข่าวที่ตนเองชอบหรือเป็นผลดีต่อตนเอง
- ต้องพยายามสืบข่าวจาก แหล่งต่าง ๆ หลาย ๆ แหล่ง
- ควรพินิจพิเคราะห์ดูว่าข่าวสารนั้นน่าเชื่อถือสักแค่ไหน
- ควรติดตามข่าวสารต่าง ๆ เป็นประจำไม่ใช่ติดตามข่าวเมื่อยามจำเป็นเท่านั้น
- ต้องแยกแยะว่าข่าวนั้นจริงเท็จน่าเชื่อถือสักแค่ไหน
ต้องรู้จักรวบรวมข่าวสาร – ข้อมูล
ต้องรู้จักอุปนิสัยใจคอของผู้ให้ข่าว
อยู่ห่างพวกประจบสอพลอ จึงจะทราบข้อมูลที่ใกล้เคียงกับความเป็นจริง
เมื่อได้รับข่าวดี อย่างเพิ่งเชื่อ ควรตั้งข้อสงสัยเอาไว้บ้าง
บทที่ 4 การตัดสินใจท่ามกลางวิกฤต
ผู้นำต้องรู้สภาพการณ์ต่าง ๆ อย่างแท้จริง
ต้องกล้าปฏิเสธข้อเรียกร้องที่ไม่สมเหตุสมผล
เมื่อจนตรอก ก็จะอึดสู้และสามัคคีกันอย่างแน่นเหนียว
ต้องต่อสู้กับความยากลำบาก
- ผู้นำต้องรู้จักวิเคราะห์ปัญหาอย่างเอาการเอางานและรู้จักคิดค้นหาวิธีแก้ปัญหาอย่างถูกต้องจะต้องมีท่าทีที่เอกจริงเอาจัง ทุ่มเทให้กับงาน ไม่ปล่อยให้ปัญหาคาราคาซังโดยไม่พยายามคิดหาวิธีแก้ไข
ตัดสินใจด้วยความเฉียบขาด
บทที่ 5 ยืนหยัดต่อสู้
อย่าเอาแต่ท่องทฤษฎีโดยไม่ลงมือปฏิบัติ
จุดไฟอุดมการณ์ให้ลุกโชนอยู่เสมอ
เดินหน้าไม่ได้ ควรถอยตั้งหลัก
ต้องรักษาท่วงทำนองที่ถ่อมตน
การตัดสินใจที่ถูกต้องกับปณิธานอันแน่วแน่เป็นบ่อเกิดแห่งพลัง
- กุมสภาพที่แท้จริงได้
- อาศัยทฤษฎี สมมติเหตุการณ์ที่น่าจะเกิดขึ้นแล้วคิดหาวิธีรับมือที่ดีที่สุด
- เลือกวิธีการที่เห็นว่าดีที่สุจากยุทธศาสตร์แต่ละขั้นแต่ละตอน
บทที่ 6 ต้องมียุทธศาสตร์ - ยุทธวิธี
ต้องคำนึงถึงผลประโยชน์ส่วนรวมเป็นที่ตั้ง
ต้องสร้างฐานมวลชน
ผู้นำต้องรวมศูนย์พลังสู้รบได้
- ไม่ใส่ใจกับปัญหาจุกจิกหยุมหยิมมากเกินไป ควรชี้แนะลูกน้องเฉพาะจุดสำคัญ ๆ เท่านั้น รายละเอียดปลีกย่อยอื่น ๆ ควรปล่อยให้ลูกน้องจัดการกันเอง
- ต้องประเมินความสามารถและผลงานได้อย่างถูกต้อง
- ต้องชี้แนะการงานอย่างเอาจริงเอาจัง
- ใจคอกว้างขวาง รู้จักให้อภัย ดูแลลูกน้องอยู่เสมอ
เพื่อชัยชนะ ห้ามเห็นใจข้าศึก
ผู้นำพึงร่วมทุกข์ร่วมสุขกับลูกน้อง
บทที่ 7 เทคนิคการใช้คน
เลือกใช้คนโดยดูจากความสามารถ
บางครั้งความสามารถก็สำคัญกว่าคุณธรรม
หลักการในการคัดเลือกบุคลากร
- คนผู้นั้นชอบศึกษาค้นคว้าหรือไม่
- คนผู้นั้นใฝ่ก้าวหน้าหรือไม่
- คนผู้นั้นมีจิตใจรับผิดชอบหรือไม่
- คนผู้นั้นยอมรับความจริงหรือไม่ ชนะไม่เย่อหยิ่ง แพ้ไม่ท้อถอย
- คนผู้นั้นอ่อนน้อมถ่อมตัวและรู้จักให้อภัยผู้อื่นหรือไม่
ให้ค่าตอบแทนสูง จึงจะได้คนเก่งไว้ช่วยงาน
ต้องมีบุคลากรด้านต่าง ๆ
บทที่ 8 ความยืดหยุ่นขององค์กร
ลดสิ่งชั่วร้ายให้เหลือน้อยที่สุดเท่าที่จะน้อยได้
ผิดแล้วต้องกล้าแก้ไข
ต้องรู้จักผูกใจลูกน้อง
ต้องเดินแนวทางมวลชน
- ต้องเดินแนวทางมวลชนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับมวลชน
- ต้องสนใจอารมณ์ความรู้สึกของสมาชิกในองค์กร
- ต้องตระหนักถึงความสำคัญของความสามัคคี
บทที่ 9 &
ไม่มีความเห็น