การศึกษาผลกระทบจากเหตุการณ์สึนามิในวนที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2547
ที่มีผลต่อทรัพยากรและการประมงทะเลทางฝั่งทะเลอันดามันในช่วงก่อนและหลังเกิดสึนามิใน
พ.ศ. 2547 และ 2548 โดยแบ่งพื้นที่ในการศึกษาผลกระทบออกเป็น 4 เขต
และได้ดำเนินการเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสำรวจสัตว์น้ำโดยเครื่องมืออวนลากปลามาตรฐานในเวลากลางวันอวนลากกุ้งในเวลากลางคืน
และลูกสัตว์น้ำวัยอ่อนด้วยการลากถุงแพลงก์ตอนโดยเรือสำรวจประมง 4
รวมทั้งสำรวจการประมงพาณิชย์และการประมงพื้นบ้านจากเครื่องมืออวนลากคู่
อวนลากเดี่ยว อวนลากแคระ อวนล้อมจับ อวนลอยกุ้ง 3 ชั้นอวนลอยปลาทู
อวนลากปลาเห็ดโคน อวนจมปู ลอบปู และโป๊ะ
ทำการศึกษาเปรียบเทียบจำนวนเรือ อัตราการจับ (กก./การลงแรงประมง)
ปริมาณการจับ (ตัน) องค์ประกอบชนิด
ในระยะเวลาก่อนและหลังการเกิดสึนามิ ในแต่ละเขต
ผลการศึกษาพบทรัพยากรสัตว์ทะเลลดลงประมาณ 1
เท่าในบริเวณฝั่งตะวันตกของจังหวัดพังงาและภูเก็ตหลังเกิดเหตุสึนามิ
(ก่อน 72.69 กก./ชม., หลัง 34.92 กก./ช.ม.)
และบริเวณอ่าวพังงาและฝั่งตะวันตกของจังหวัดระนองมีอัตราการจับสัตว์น้ำเฉลี่ยลดลงเช่นกัน
ส่วนบริเวณฝั่งตะวันตกของจังหวัดตรังและสตูลพบมีความชุกชุมเพิ่มขึ้นเล็กน้อย
โดยพบสัดส่วนของลูกสัตว์น้ำเพิ่มขึ้นหลังเหตุสึนามิตลอดแนวชายฝั่ง
ซึ่งข้อมูลที่ได้สอดคล้องกับผลการสำรวจลูกสัตว์น้ำวัยอ่อน
ปลาแป้นเป็นครอบครัวสัตว์น้ำที่พบชุกชุมมากทางฝั่งทะเลอันดามัน
การประมงอวนล้อมจับได้รับผลกระทบรุนแรงที่สุดเนื่องจากเครื่องมือและเรือจอดอยู่ที่แพปลาในช่วงเวลาเกิดเหตุจึงถูกลำลายจากแรงคลื่นโดยเฉพาะบริเวณบ้านน้ำเค็ม
จังหวัดพังงา
ทำให้ปริมาณสัตว์น้ำที่จับได้ลดลงแต่อัตราการจับเฉลี่ยไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก
ยกเว้นในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2548 มีอัตราการจับเฉลี่ยเพิ่มขึ้น 2
ถึง 3 เท่าในบริเวณจังหวัดภูเก็ตและกระบี่ ส่วนในพื้นที่จังหวัดระนอง
ตรัง และสูตล มีอัตราการจับเฉลี่ยเพิ่มขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.
2548 เช่นกันโดยพบปลาวัวกระดาษ (Aluterus
monoceros) ชุกชุมในช่วงก่อนเกิดสินามิ
บริเวณฝั่งตะวันตกของจังหวัดพังงาและภูเก็ต
ส่วนการประมงอวนลากมิได้รับผลกระทบมากนักจากเหตุสินามิและมีอัตราการจับเพิ่มขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์และมีนาคม
พ.ศ. 2548
รวมทั้งพบสัดส่วนของลูกสัตว์น้ำเพิ่มขึ้นซึ่งสอดคล้องกับผลการสำรวจจากเครื่องมืออวนลากปลามาตรฐานโดยเรือสำรวจประมง
การประมงพื้นบ้านชาวประมงหยุดทำการประมงหลังจากเกิดสึนามิเนื่องจากเครื่องมือประมงสูญหายและชำรุด
รวมทั้งชาวประมงยังคงกลัวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่กล้าเสี่ยงออกไปทำการประมงโดยเริ่มออกไปทำการประมงอีกครั้งในกุมภาพันธ์
พ.ศ. 2548
พบเฉพาะเครื่องมืออวนจมปูในบริเวณอ่าวพังงาที่มีอัตราการจับเพิ่มขึ้นหลังจากเกิดสึนามิ
ปัจจัยอื่นที่ได้รับผลกระทบจากเหตุสึนามิพบราคาสัตว์น้ำลดลง
ส่วนคุณภาพน้ำตลอดชายฝั่งอันดามัน มีคุณภาพดีขึ้นมาก
ไม่น่าเกิดขึ้นเลย น่าสงสาร
ขอให้ผู้ที่เสียชีวิตอยู่เป็นสุข