เมื่อเรื่องเล่าว่า
ครั้งหนึ่งในรัชสมัยราชวงศ์เมจิ ท่านอาจารย์นานอินแห่งนิกายเซนได้ต้อนรับอาจารย์มหาวิทยาลัยผู้มีชื่อเสียงปราดเปรื่องคนหนึ่งซึ่งเดินทางมาเพื่อถามปัญหาเกี่ยวกับเซน
ท่านอาจารย์ได้จัดการรินน้ำชาเพื่อเลี้ยงอาคันตุกะผู้มีเกียรตินั้นด้วยตนเอง ท่านรินน้ำชาลงถ้วยจนเต็มล้น แต่ยังไม่ยอมหยุดจนอาจารย์มหาวิทยาลัยซึ่งเฝ้ามองดูอยู่ด้วยความแปลกใจทนอยู่ไม่ได้จึงท้วงขึ้นว่า
"ล้นแล้วท่านอาจารย์ ถ้วยเล็กเท่านี้จะใส่น้ำชาให้มากกว่านี้ได้อย่างไร"
ท่านอาจารย์กลับตอบว่า
"ท่านเองก็เหมือนถ้วยนี้แหละก็ในเมื่อสมองของท่านเต็มไปด้วยความคิดและทฤษฎีออกอย่างนี้ข้าพเจ้าจะอธิบายเรื่องเซนให้เข้าใจได้อย่างไร ทำถ้วยของท่านให้ว่างเสียก่อนซิ"
เรื่องเล่านี้สอนให้รู้ว่า
"การที่คนเราจะเรียนรู้อะไรใหม่ ๆ ให้เข้าใจถ่องแท้ได้นั้น จะต้องละทิฐิเดิมอันมีอยู่ในจิตเสียก่อน มิฉะนั้นจิตจะไม่ว่างพอที่รับของใหม่ได้ทั้งจะเป็นการป้องกันความลังเลาสังสัยอย่างไม่มีที่สิ้นสุดไม่ให้เกิดขึ้น"
ของฝากจากเมล็ดพันธุ์แห่งปัญญา "ความสำเร็จอยู่ที่วิธีคิดพลิกชีวิตด้วยปัญญา" โดย พ.อ.หลักแก้ว อัมโรสถ
ไม่มีความเห็น