ข้อคิดในเทศกาลเข้าพรรษา ตอนที่ 7

 วันพระที่เจ็ดพระท่านเทศน์เรื่อง "ปาก" ซึ่งซ้ำกับวันพระที่สอง “ปาก” อวัยวะเล็ก ๆ หนึ่งเดียว ที่มีเป็นส่วนสำคัญสามารถทำให้ขาวกลายเป็นดำ หรือ ดำกลายเป็นขาวได้ หรือทำให้เกิดความเจริญรุ่งเรืองหรือความหายนะไปเลยก็ได้...

เรื่องเดิม (วันพระที่สอง)
พระท่านเทศน์เรื่อง "ปาก" ปากเป็นอวัยวะเล็ก ๆ ที่ต้องทำหน้าที่สำคัญหลายอย่าง ในตอนนี้จะยกตัวอย่างหน้าที่สำคัญสัก 2 อย่าง คือ
หนึ่ง ปาก ทำหน้าที่กินอาหาร  ทั้งคนและสัตว์ต่างก็ใช้ปากทำหน้าที่กินอาหารเพื่อทำให้ร่างกายสามารถดำเนินอยู่ได้อย่างเป็นสุข  มีข้อน่าสังเกตความแตกต่างระหว่างการกินของคนและสัตว์ก็คือ สัตว์จะกินอย่างมูมมาม ไม่คิดที่จะต้องเตรียมหรือหาวิธีการที่จะทำให้เรียบร้อย
ส่วนคนมีสมองสามารถไตร่ตรองหาวิธีการกินให้เรียบร้อยไม่มูมมามเยี่ยงสัตว์อื่น ๆ  หากคนเรากินโดยไม่ใช้สมองไตร่ตรองก็คงไม่ต่างจากสัตว์    คนยังใช้การกินที่เห็นแก่ตัวเช่นการกินบ้านกินเมืองซึ่งสัตว์ต่างต่างไม่ปฏิบัติกัน ละอายใจกันซะบ้าง...
สอง ปาก ทำหน้าที่ พูด  การที่ลมออกจากปากก็แบ่งเป็น 3 ชนิดคือ ลมหวาน หมายถึง ความไพเราะ,  ลมหอม หมายถึง ความถูกต้องเป็นจริง, ลมเหม็น หมายถึง ความหยาบคาย ไม่สุภาพ
ดังนั้น คนเราต้องไตร่ตรองการปล่อยลมปากของตนเองทุกครั้งไป
การพูดที่ดีมีหลักอยู่ 3 ข้อ คือ การพูดที่อ่อนหวานสุภาพ, การพูดโดยไม่ทำให้ตนเองและผู้อื่นเดือนร้อน และการพูดให้ถูกต้องตามกาลเทศะ
วันนี้ คุณใช้ "ปาก" ทำหน้าที่ถูกต้องแล้วหรือยัง?....

[มณี ขิระนะ]

เห็นด้วยกับเรื่องการพูด...โดยเฉพาะการพูดที่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนไม่ควรเป็นอย่างยิ่ง

[สุนันท์ พลับเที่ยง]

                มีข้อคิดเกี่ยวกับใช้ปาก (การพูด) ข้อหนึ่ง  ที่ถ้าทุกคนสามารถปฏิบัติได้  โลกนี้คงสงบสุขกว่านี้ 

               นั่นคือ 

   "จงคิดทุกคำที่ (จะ) พูด     แต่อย่าพูดทุกคำที่คิด"