นั่งทำงานอยู่ดีๆ ไม่รู้เป็นอะไร อยู่ก็คิดถึงตอนเป็นเด็ก คิดถึงภาพตอนที่ยังเล็กๆ ตอนที่นั่งเรือไปบ้านยาย (อยู่เกาะใกล้ๆ ลังกาวี) นึกถึงตอนนั้น ทุกๆครั้งจะดีใจมากๆ ที่จะได้ไปเยี่ยมท่าน และดีใจที่จะได้ไปเที่ยว เพราะว่า ทุกครั้งที่ไป ท่านก็จะเอาใจหลานๆ ทุกอย่าง ซื้อขนมมาให้กิน แจกตังค์ให้ไปซื้อขนมกินเอง
คิดถึงอารมณ์แรกที่เรือจอด พอลงจากเรือ พวกเราก็จะรีบวิ่งไปที่บ้านท่าน ไปเซอร์ไพรส์ "มาถึงแล้ว"
ตอนนี้ท่านจากเราไปแล้ว จากไปหาความโปรดปรานของอัลลอฮฺ (ซุบฮานาฮูวาตาอะลา) ท่านจากเราไปแล้วทั้ง 2 ท่าน
เขียนบรรยายไม่ถูก... แต่รู้สึกได้ถึงบรรยากาศและอารมณ์ในช่วงนั้น มันช่างอบอุ่น และมีความสุข
คืนนี้จะขอดุอา ให้ท่านทั้ง 2 ได้อยู่ในความเมตตาและความโปรดปรานของอัลลอฮฺ (ซุบฮานาฮูวาตาอะลา)
ไม่มีความเห็น