สืบ นาคะเสถียร กับการกระทำเหนือหน้าที่ ๑

ผู้เขียนตั้งใจไว้นานแล้ว ว่าจะเขียนเรื่องนี้เมื่อใกล้วันที่ ๑ กันยายน อันเป็นวันคล้ายครบรอบวันจากไปของสืบ... แต่เพราะประเด็นเรื่องการกระทำเหนือหน้าที่เป็นเรื่องใหม่และยังมีผู้สนใจน้อย ดังนั้น ผู้เขียนจึงได้เขียนเรื่อง การจัดประเภทการกระทำทางศีลธรรมกับการกระทำเหนือหน้าที่  ควบคู่กันไปด้วย ผู้สนใจสามารถนำมาวิเคราะห์ซ้ำและผสมผสานเป็นประเด็นเดียวกันได้...

ชีวประวัติและรายละเอียดอื่นๆ เกี่ยวกับสืบ ผู้สนใจอาจค้นหาอ่านในอินเทอร์เน็ตได้ไม่ยาก ดังนั้น ผู้เขียนจะไม่นำมาเล่าโดยละเอียด จะนำเพียงเนื้อหาของเพลง สืบทอดเจตนา ของวงคาราบาวที่ได้บรรยายไว้เท่านั้น... โดยในท่อนแรก ได้บรรยายถึงบุคลิกภาพและตำแหน่งหน้าที่ของเขาไว้ดังนี้....

• ดวงตาของเจ้าลุกโชน        เสียงตะโกนของเจ้าก้องไพร
• บัดนี้เจ้านอนทอดกาย        จากป่าไปด้วยดวงใจกังวล
• วาจาของเจ้าจริงจัง            มีพลังเหมือนดังมีมนต์
• นักสู้ของประชาชน             จะมีกี่คนทำได้ดั่งเจ้า
• สืบ นาคะเสถียร                 เป็นบทเรียนของกรมป่าไม้
• หัวหน้ารักษาพงไพร           จังหวัดอุทัย ณ.ห้วยขาแข้ง

ท่อนต่อมา ได้บรรยายถึงคุณธรรมในด้านการเอาใจใส่และรับผิดชอบต่อหน้าที่การงานดังต่อไปนี้....

• สองมือเจ้าเคยฟันฝ่า                 อีกสองขาเจ้าย่างย่ำไป
  
• ลัดเลาะสุมทุมพุ่มไม้                  ตระเวนไพรให้ความคุ้มครอง
• ดูแลสารทุกข์สารสัตว์                ในป่ารกชัดหลังห้วยลำคลอง
• ขาแข้งเหมือนดังขาน่อง             สองขาเจ้าย่ำนำความร่มเย็น
  
• สืบ นาคะเสถียร                         เป็นบทเรียนข้าราชการไทย
  
• ถือประโยชน์ของชาติเป็นใหญ่    ถึงตัวจะตายไม่เสียดายชีวา

เมื่อภาระหน้าที่เกินกว่าที่จะปฏิบัติให้ลุล่วงไปได้ เขาจึงได้ปลิดชีวิตตัวเองเพื่อประกาศให้สังคมได้รับรู้ และต้องการให้สังคมร่วมกันรับผิดชอบภาระกิจด้านนี้ ดังเนื้อหาของบทเพลงดังนี้.....

• สืบ นาคะเสถียร                     เป็นบทเรียนของกรมป่าไม้
• หัวหน้ารักษาพงไพร               จังหวัดอุทัย ณ.ห้วยขาแข้ง
• เช้าวันที่หนึ่งกันยา                  ในราวป่าเสียงปืนกึกก้อง
• หยาดนี้เพื่อนน้ำตานอง           จากข่าวร้ายกลางป่าอุทัย
• วิญญานเจ้าจงรับรู้                   คนที่ยังอยู่ยังยืนหยัดต่อไป
• เพื่อนเอ๋ยหลับให้สบาย            เจ้าจากโลกไปมิให้สูญเปล่า

และท่อนสุดท้าย เป็นการ ย้ำ ! ว่าควรจะ สืบทอดเจตนา ตามชื่อของเพลงเพื่อมิให้การเสียสละอันใหญ่หลวงของเขาในครั้งนี้สูญเปล่า ดังต่อไปนี้...

• สืบเอ๋ย... เจ้าจากไป ไม่สูญเปล่า  
  
• สืบเอ๋ย... เจ้าจากไป ไม่สูญเปล่า
• สืบเอ๋ย... เจ้าจากไป ไม่สูญเปล่า
  
• สืบเอ๋ย... เจ้าจากไป ไม่สูญเปล่า

..........

การรักษาป่าห้วยขาแข้ง อาจกล่าวได้ว่าเป็น หน้าีที่ของสืบ ... แต่ถ้าถามว่า การยอมเสียสละชีวิตของตัวเองเพื่อเรียกร้องให้สังคมมาสนใจดูแลผืนป่าแห่งนี้จัดเป็น หน้าที่ของสืบหรือไม่? .... หลายๆ คนอาจบอกว่า เหนือหน้าที่ หรือ เกินหน้าที่

ถ้าจะถามต่อไปว่า จะประเมินค่าและตัดสินคุณค่าการกระทำกรณีนี้ของเขาอย่างไร ?

นั่นคือ เรื่องราวที่ผู้เขียนจะนำมาเล่าในตอนต่อไป...