แมวเปอร์เซีย

แมวเปอร์เซียจะเป็นแมวที่เรียบร้อยกว่าแมวไทยแต่ขี้เล่นและซนมาก

       เมื่อเช้าลุกมาเตรียมของใส่บาตรมีเจ้าแมวเปอร์เซีย ชื่อว่า ทองริ้ว (เดิมชื่อ ผ้าขี้ริ้ว น้องชายตั้ง พอแม่รับมาเลี้ยงก็เปลี่ยนเป็นชื่อทอง แต่เจ้าผ้าขี้ริ้วไม่รู้จักชื่อใหม่ เลยต่อท้ายให้ว่า ทองริ้ว) ตามเข้ามาในครัวเป็นเพื่อน แต่แค่แปล็บเดียวก็ออกไปยืนมองหาเพื่อนเล่นแถวๆ นั้น ไม่สนใจผู้เขียนแล้ว

       พอผู้เขียนทอดปลาทู กลิ่นของปลาทูก็หอมลอยไปเตะจมูกเจ้าทองริ้ว ร้องเหมียวๆ เข้ามาในครัวใหม่ พอเอาจานปลาทูวางบนโต๊ะมีฝาชีครอบ เจ้าทองริ้วจัดการปีนฝาชีจะเอาปลาทูให้ได้ เดือดร้อนผู้เขียนต้องคลุกข้าวกับปลาทูให้กินก่อนออกไปใส่บาตร ปรากฏว่า พระหน้าบ้านที่ใส่ประจำ เดินผ่านหน้าบ้านไปแล้ว ผู้เขียนจึงต้องเดินออกไปรอปากซอยเข้าวัด กะดักพระองค์อื่นก็ยังไม่มา จึงเดินเรื่อยๆ ไปถึงวัดประมาณ 2-3 กิโลเมตรได้ ถือว่า ออกกำลังกาย ขากลับแทบอยากจะนั่งรถกลับแต่ไม่มีตังค์ติดตัวสักบาท เดินไปก็กลัวไปเพราะใส่สร้อยทองด้วยจะถอดก็กลัวหล่นหาย ก่อนออกจากวัดมีแม่หมาและลูกหมาเยอะเลย ผู้เขียนเอาข้าวที่เหลือในขันข้าวให้กิน กินด้วยล่ะขนาดไม่มีกับข้าวนะ ดีกว่าหมาที่บ้าน 7 ตัวอีก เลือกกินเหลือเกินขนาดมีขนมคบเคี้ยว บางทีหมายังเซ็ง เอาใจยากกว่าหมาวัดอีก

       พอดีวันนี้เป็นวันหยุดราชการจึงมีเวลาเหลือไปยุ่งกับกรงนกอีก เพื่อนๆ เป็นบ้างไหม ขนาดนกอยู่ในกรง หนูยังลากขานกเอานกลงมากินได้ สังเกตว่า ขานกในกรงบาดเจ็บทีละตัว จึงหาผ้ามามุงรอบกรงไว้เหลือด้านหน้าไว้ให้อาหาร ผู้เขียนเลือกผ้าบางๆ จะได้มีลมพัดเข้าไปเย็นๆ ได้ ส่วนมากนกจะโดนตอนกลางคืนเพราะสัญชาติญาณของนกชอบใช้ปากจิกกรงไว้แล้วเอาขาเกี่ยวกรงอีกที ไม่โดนหนูกัดไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว คือ พอนกจะนอนผู้เขียนไปยืนสังเกตนกหงส์หยกนอน แต่นก lovebird เขาจะนอนในรังไม่ค่อยออกมาให้เห็นหน้า เลยรอดไป

       เสร็จจากตรงกรงนกหงส์หยก อ้าว! เจ้าเหมียวขวักทอง ปีนไปอยู่บนกรงนกหงส์หยกที่เอาไปรักษา แยกตัวไว้ต่างหากอีกที่ กำลังเอามือหน้าตะปบนกในกรงแต่ก็เอามือเข้าไปไม่ได้ เพียงแต่ทำให้นกตกใจมากกว่า จึงต้องหาไม้เรียวมากำหราบ วันๆ ถ้าอยู่บ้านก็ทะเลาะกับสัตว์เลี้ยงในบ้านหมดเวลาไปวันๆ จริงๆ ก็พอหมดจากนกก็มีหมาอีกขนาดใส่ตะกร้อที่ปาก เวลาจะจับแมวยังจับได้เลยโดยหมาใช้เท้าหน้านอนทับตัวแมวไว้ หมาตัวเบ้อเลิ้ม แมวตัวนิดเดียวนอนดิ้นคลุกคลักอยู่ในวงแขนของสุนัข จะไปไหนได้ เช้ามาหมาก็วิ่งไล่กวดแมวแล้ว (โตมาด้วยกัน) ดุก็ไม่เชื่อ ตีก็แล้ว บาปตกกับคนเลี้ยงอีก ที่พยายามดุสัตว์เลี้ยงให้ทำตัวให้เรียบร้อยก็ไม่ได้ดั่งใจเลย จึงเฮ้อ! ถ้าไม่รักสัตว์เลี้ยงจริงๆ คงได้ส่งไปเรียนหนังสือที่วัดแน่เลย แต่กลัวทางวัดจะด่า ดีแต่รักตอนสัตว์เลี้ยงเด็กๆ พอโตกลับส่งมาเรียนหนังสือที่วัด

       ได้แต่บ่นค่ะ ใครเดินผ่านหน้าบ้านถ้าไอ้ตัวแสบที่ใส่ตะกร้อไม่ออกไปเพราะถูกล่ามไว้ มีถามว่า ไอ้ตัวแสบหายไปไหน แน่ะ! ยังถามถึงอีก เจ้าตัวแสบชื่อ สก็อต เก็บมาจาก ศาลธนบุรี แบ่งกับเพื่อนเอาไปเลี้ยง โดนเพื่อนด่าอีกว่า หาเวร เพราะแสบพอกัน เพื่อนแซวว่าเป็นหมาข้างถนนยังตั้งชื่อส่ะหรู่ เป็นผู้ดีเลยนะ ของเพื่อนชื่อเจ้ามะยม ชื่อไทยดี ของผู้เขียนชื่อ สก็อต กะเท่ห์เวลาเรียก แหม! ว่าตรงตามตำราแล้วนะ หมา 20 นิ้ว นิสัยต้องดีแน่ ปรากฏว่า ดุกว่าทุกรุ่นที่เลี้ยงมา ใครเดินผ่านบ้านบ้าน ขนาดมีตะกร้อครอบปากไว้ยังมีใช้ปากวิ่งชน ไล่ชนจนสาวๆ ที่เดินผ่านหน้าบ้านร้องกับหวีดว้ายกันไปหมด

       หน้าบ้านมีร้านก๊วยเตี๊ยว เจ้าสก๊อตถ้าไม่ชอบหน้าใครมีเดินอ้อมจะไปกัดเขาข้างหลังเพราะตอนเดินผ่านหน้าบ้าน หนุ่มคนนั้นใช้บาทากับเขาเลยผูกใจเจ็บมีแอบย่องไปข้างหลังจะไปกัดเขาให้ได้แต่เขาระวังตัวอยู่แล้วจึงเอาเก้าอี้ทุ่มใส่ แถมบอกว่า กัดบ่ได้ยังจะกัดอีก (เจ็บตัวไปอีก) ผู้เขียนได้แต่ขอโทษ ช่วงหลังๆ เลยไม่อยากออกไปรอใส่บาตรพระแล้วเพราะสุนัขของเราชอบไปวุ่นวายกับชาวบ้าน จะล่ามโซ่ก็ได้แต่สงสารอยากให้เป็นอิสระแต่ก็นิสัยไม่ดี นี่ล่ะ! สัตว์หน้าขนจริงๆ ก็ต้องทนเลี้ยงกันไป แต่ถ้าบ้านไม่มีหมาดุไว้เลยก็ลำบากเพราะแถวบ้านขโมยก็พอมี มีหมาไว้จะได้เกรงๆ กันบ้างเพราะถ้าขโมยเพลอเข้ามาอาจโดนสก็อตกัดตายแน่เพราะดุเหลือเกิน ขนาดผู้เขียนใส่ชุด (ไปงานศพ) กลับเข้าบ้านมา สก็อตจำไม่ได้จะกัดตายผู้เขียนต้องส่งเสียงว่าเจ้าของนะจึงยอมให้เข้าบ้านได้ นี่ละน้า! ข้อดีของสุนัขเฝ้าบ้าน