การแลกเปลี่ยนเรียนรู้การดูแลผู้ป่วยนรีเวชที่ติดเชื้อHIV
3-8-50
บ่ายสามโมงวันนี้ทางสถาบันจัดให้คุณหมออมรพันธุ์ หมอปิยวรรณ และคุณเจริญสุขมาเล่าซึ่งอยู่ในโครงการตามดมตามชมของดิฉันค่ะ
หมออมรพันธ์เล่าถึงการตรวจภายในในอดีตจากการที่เรานัดโดยไม่ได้บอกถึงความสำคัญของการตรวจและการไม่ให้ความสะดวกในการตรวจเช่นนัดคนละวันกับแพทย์อายุรกรรม
หลังจากทำโครงการมีการพัฒนาการตรวจโดยมีการให้ข้อมูลทุกหน่วยงาน
มีการทำ colposcope
ในช่วงที่สำคัญของการเล่าคือคุณเจริญสุขได้ให้เครือข่ายภายในของสถาบันที่ให้บริการในส่วนต่างๆให้ประสบการณ์ในการให้ข้อมูลและความรู้ถึงความสำคัญของการตรวจPap smear ทำให้ทุกคนมีการให้ข้อมูลผู้ป่วยมากขึ้นค่ะ
คุณเกศราจากคัดกรองเล่าถึงการพูดให้ข้อมูลผู้ป่วย
คุณอำนวยพรจากห้องตรวจอายุรกรรมจะให้ข้อมูลเป็นกลุ่มๆและให้คนไข้เก่ามาเล่าให้คนที่ยังไม่เคยตรวจฟังว่าดี จำเป็นและไม่น่ากลัวโดยพยาบาลคอยเสริม
คุณละม่อมจากABcareจะยกตัวอย่างพยาบาลยังตรวจภายในหามะเร็ง
คุณพงศธรซึ่งเป็นผู้ชายบอกว่าคนไข้อายครับและแนะนำผู้ป่วยว่าการตรวจจะทำให้เรามีชีวิตที่ยืนยาวขึ้น
คุณหน่อยจากงานแนะแนวบอกให้ทำท่าทางแต๋วๆหน่อยเวลาบอกผู้ป่วยจะได้ไม่อาย(ไม่แน่ใจว่าจะได้ผล?)
คุณน้อมจิตรจากงานประกันจะบอกผลดีผลเสียและบันทึกไว้คุณ
คุณเจริญสุขสรุปว่า
คนไข้มาตรวจมากขึ้นจากเจ้าหน้าที่มีความรู้ช่วยกันบอกผู้ป่วย นัดล่วงหน้าได้ หมอเก็บคิวไว้ให้ผู้ป่วยที่ติดเชื้อ และโทรติดต่อพยาบาลได้ในเวลาที่กำหนดในช่วง15-16น.
ผลการรณรงค์คนไข้มาตรวจจาก4%เพิ่มเป็น20%
คุณหน่อยจากงานแนะแนวอยากให้ตรวจฟรีและคุณพงศธรเสริมว่าคนไข้เกือบร้อยละ50% ไม่มีงาน
ดังนั้นน่าจะหาทางตรวจฟรีซึ่งดิฉันให้เสนอเป็นโครงการค่ะ
หมอรุจนีให้ทำโครงการขอ ส.ส.ส.
ดิฉันเสริมให้เจ้าหน้าที่เรามีความรู้เรื่องการตรวจมะเร็งในคนทั่วไปและการฉีดวัคซีนป้องหันมะเร็งปากมดลูกเพื่อให้คำแนะนำผู้ป่วยซึ่งหมอนุ้ยจะมาเล่าอีกครั้งค่ะ
ดิฉันภาคภูมิใจที่ทุกคนมาเข้าอย่างมากมายและช่วยกันซักถามทำให้สนุกกว่าการสอนธรรมดา
หวังอย่างยิ่งที่จะให้มีการshareบ่อยๆจนเป็นวัฒนธรรมของเราทำให้เด็กๆมีโอกาสพูดมากขึ้นค่ะ
ความเห็น (4)
ถ้ามีโครงการตรวจให้ผู้ป่วยที่ไม่มีสิทธิ์อะไรก็จะได้ช่วยผู้ป่วยอีกทางหนึ่งนะคะ
พยาบาลช่วยกันประชาสัมพันธ์ให้ผู้ป่วยรับทราบด้วยนะคะ
มีรูปบรรยากาศบางส่วนมาให้ชม ที่นี่ค่ะ
