เอกลักษณ์
ชาวไตลื้อบ้านออนหลวยนี้นั้น มีนิสัยรักหมู่คณะ รักความสงบ ไม่ฟุ้งเฟ้อ มีวัฒนธรรมอันดีงามเช่น การตั้งบ้านเรือนรวมกันเป็นหมู่บ้านใหญ่ๆ การแต่งกายด้วยผ้าฝ้ายทอมือ การหุงหาอาหาร ที่แตกต่างกับคนพื้นเมือง การพูดเป็นภาษาถิ่นคล้ายคนยองแต่มีสำเนียงเหน่อๆ หนัก ๆ สำเนียงพูดของคนพื้นเมืองและคนยองที่ออกเสียงสามัญนั้น ไทยลื้อจะออกเสียงเป็นสียงจัตวา เช่น ปืนเบอร์สิบสอง=ปื๋นเบ๋อสิบสอง รถยนต์ยางแบน=รถยุนย๋างแบ๋น ตกกะได=ต๊กกะได๋ เป็นต้น ส่วนภาษาเขียนเป็นแบบคล้ายตัวขอม แต่ เขียนกลมๆ เรียกว่าอักขระไทยลื้อหรือต้วเมืองล้านนา เขียนในใบลาน(ร้อยเรียงหน้าให้ติดกันด้วยเชือกปอหรือเชือกป่านมีตลับไม้แบนๆแนบประคองสองข้างไว้)และปั๊บสา(สมุดพับหลาย ๆ ชั้น ที่ทำด้วยกระดาษสา)นำไปเก็บรักษาไว้ในตู้ ที่หอพระไตรปิฏก(หอธรรม) เพื่อสะดวกต่อการนำมาศึกษาเล่าเรียน โดยการสอนของผู้รู้คือพระภิกษุ สามเณร และปราชญ์ชาวบ้านกับศิษย์วัด หรือลูกหลาน สามัญชนทั่วไป
ความเห็น (8)
คงจะมีโอกาสได้ไปแอ่วซักเตื้อน่อเจ้า.
ขอขอบคุณ สำหรับ nokvinok ที่มาเยี่ยมถึงบ้านครับ
สวัสดีครับท่านกำนัน
คุณภาวะจิตร
ขอบคุณที่เข้ามาทักทาย แต่ไม่รู้ว่าท่านต้องการให้ช่วยเหลืออะไรบ้าง
ประนอม ราชสมบัติ
หวัดดีคะ อาจารย์สนั่น และท่านพ่อกำนัน
เข้ามาทักทายและร่วมแสดงความยินดีกับตำแหน่งพ่อกำนันด้วยค่ะ เอาใจช่วยในการทำงานเพื่อส่วนรวมค่ะ
ฟ้อนไตลื้อ(ฟ้อนม่าน)
ปั่นฝ้าย
ดำนา