อนุทิน 9348

เมื่อคืนนอนดึกมากเลย  เผอิญหมุนคลื่นไปฟังรายการวิทยุชุมชนเขาถ่ายทอดเสียงของพันธมิตรที่มาชุทมนุมที่หน้าทำเนียบรัฐบาล  ได้ฟังนักวิชาการ รวมทั้งดาราศิลปินมาให้กำลัง มีตั้ว มีจอย น้าซู อารักษ์  ชื่นชมพี่ตั้วจัง ร้องเพลงเพราะมาก  เขาเป็นนักร้องได้เลยนะ  รู้สึกว่าเคยออกอัลบั้มเพลงละครด้วยนะ แล่งเขากล้าจริงๆ
ออกมาร่วมทุกครั้งเลย  เป็นตัวของตัวเองดี  ผมก็ฟังแล้วนำมาวิเคราะห์ ตัดสินใจด้วยเหตุผลและก็ฟังทั้งสองฝ่าย  เริ่มอยากจะฟังมากขึ้น พอมาตอนเช้า คลื่นรับไม่ได้ แต่จูนไปจูนมาไจอช่อง 92.7 ก็ลองฟังดู  เพื่อมาเปรียบเทียบข้อมูลรู้สึกว่าฝ่ายพันธมิตร จะมีข้อมูลน่าสนใจมากกว่า คลื่นตอนเช้า  แต่ก็จะพยายามฟังดู
แต่รู้สึกว่า สื่อทางโทรทัศน์น่าจะนำมาเสนอบ้างนะ  เปิดหูเปิดตาบ้าง  อย่าโหมแต่ละครไร้สาระ  ผมเคยชอบดูหยนังไทย ละครไทย  แต่ปัจุจบันไม่อยากดู เพราะว่าคุณคิดแต่ผลิต เพื่อธุรกิจหรือมอมเมาเรื่องตบตีหึงหวงมากเกินไป ไม่สร้างสรรค์  ภาพที่ออกมาเลยไม่สวย  สื่อให้เด็กรับรู้  หรือเข้าใจชีวิตที่ถูกหรือผิดไม่ได้  กว่าจะเข้าใจ เขาก็ซึมซับ  ความรุนแรง ความโหดร้าย  จนเป็นความเคยชินไปแล้ว  และก็มองว่าเป็นเรื่องปกติทำได้  เด็กจึงมีพฤติกรรมก้าวร้าวตามไปด้วย    คือยังงี้ ละครไทย หรือนวนิยายไทย โดยโครงสร้างของเรื่อง ผมว่าดี สอดคล้องกับชีวิตคนจริง ๆ จะน้ำเน่าหรือไม่เน่า ก็สะท้อนได้ดีถ้าเราอ่านจากหนังสือ จากจินตนาการของผู้แต่ง อ่านแล้วให้ข้อคิด ให้จินตนาการ ให้เราสามารถแยกแยะได้ดีกว่า  เพราะผู้เขียน จะอธิบายหรือบรรยายความรู้สึกนึกคิดของตัวละครออกมาเป็นคำพูด  แต่พอทำมาเป็นละครแล้ว มันทำไม่ได้ทั้งหมด   และผู้กำกับ ผู้จัดไม่ใส่ใจ  เอาแต่สะใจไปตอนๆ หนึ่ง  ก็เลยผิดเพี้ยนไปจากเค้าโครงเรื่องเดิม หรือเนื้อหาที่ดีผมจึงไม่คิดอยากจะดู  ติดตามดูแต่ข่าวกับกีฬา และดูหนังจีน  จิ๋นซี สุนุกดี ดูหนังไทยเก่า ๆ ดีกว่า