อนุทิน 856

เมื่อวานคุณดำ พระเพิ่งบวชมาพักที่กุฏิ วันนี้ก็ติดต่อท่านมหาสมคิดว่าฝากไปเรียนหนังสือวัดคอหงส์...

เมื่อสิบกว่าปีก่อน คุณดำเคยบวชเณรฤดูร้อน ซึ่งผู้เขียนเป็นผู้ดูแล... จำได้ว่า ตอนนั้นเณรดำจำบทสวดมนต์ได้ดี จะให้บวชเรียนต่อก็ไม่ได้ เพราะเพิ่งจบป.๔ จะขึ้นป.๕... หลังจากลาสึกขาจากการเป็นเณรแล้ว คุณดำก็ไปเรียนต่อ จบป.๖ และ ม.๓ ตามลำดับ พอขึ้นม.๔ ก็เริ่มเหลวไหลจนกระทั้งออกโรงเรียน แต่ก็ไปสมัครเรียนจนจบม.๖ ของ กศน.

คุณดำหายไปจากชีวิตผู้เขียนหลายปี จนกระทั้งเมื่อปีที่แล้วก็มาเยี่ยมผู้เขียน และบอกว่ามาเอาวุฒิ ม.๖ ที่ กศน. ด้วย... จากคำบอกเล่า คุณดำเที่ยวมาเยอะตามประสาลูกผู้ชาย และบอกว่าจะบวชเรียนหนังสือ พอกันทีเรื่องที่ผ่านมา... แล้วคุณดำก็จากไป กลับมาอีกครั้งก็ห่มจีวรมา บอกว่ากลับไปบวชมาจากสุราษ แล้วก็มาปรึกษาเรื่องการเรียน

ผู้เขียนก็แนะนำว่า ให้กลับไปเที่ยวก่อน ปลายเดือนมีนาหรือต้นเดือนเมษาค่อยกลับมา จะพาไปฝากเรียนวัดคอหงส์...

 

ตอนผู้เขียนแรกบวชจำคำของพระเถระรูปหนึ่งได้ว่า...

• ผู้ศรัทธาจะบวชมีมาก แต่ผู้ศรัทธาจะศึกษาเล่าเรียนมีน้อย

ผู้เขียนจำคำนี้ไว้ แล้วก็มาคิดต่อว่า...

• และผู้ศรัทธาที่จะปฏิบัติเพื่อการบรรลุมรรคผลมีน้อยที่สุด

จึงตั้งใจว่า แม้จะจัดตนเองอยู่ในจำพวกมีน้อยที่สุดไม่ได้ ก็ขอจัดตนเองอยู่ในจำพวกที่มีน้อย....

ส่วนคุณดำ จะไปได้ไกลแค่ไหน คงขึ้นอยู่กับวาสนาบารมีส่วนตัว ซึ่งใครๆ ก็ไม่อาจบังคับได้ เพียงแต่ส่งเสริมเท่าที่พอจะเป็นไปได้เท่านั้น