กลอนสอนใจคน
ทางโลกีย์นั้นกว้างกว่าทางหลวง
ถ้าหลงลวงไปนักไกลมรรคผล
มัวรักรักชังชังเฝ้ากังวล
สำคัญตนว่าเป็นสุข ทุกข์แทบตาย
อันคนเราอยากจะเห็นคนทำดี
แต่ถ้าเด่นขึ้นทุกทีเขาหมั่นไส้
จงทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัย
ไม่มีใครอยากเห็นเราเด่นเกิน
ไม่มีความเห็น