หนทางหน้า ต้องฝ่าฟัน คิดหวั่นหวาด
หมื่นพันชาติ อาจมอดม้วย ด้วยหฤหรรษ์
รอยแผลพอง หนองเน่าใน ไทยด้วยกัน
สิ้นชีวัน ยังคิดห่วง หวงแผ่นดิน...
ลูกหลานเอ๋ย...จงมาดู ปู่ตาเจ้า
ทั้งหอนเห่า และกัดงับ ให้ดับดิ้น
สีแดงดาด สาดทาบ อาบผืนดิน
ที่หลั่งริน ใช่อื่นไกล เลือดไทยเอง...
ไม่มีความเห็น