คืนวันศุกร์ สุดสัปดาห์ ห้าทุ่มครึ่งแล้ว กลิ่นดอกราตรี แรงมาจากหลังบ้าน วันนี้แรม 9 ค่ำ
ฟังบรรเลงขิม ของ aomjai u'tube ไพเราะมาก
วันนี้โรงเรียนมีชิงช้าใหม่ 6 ที่ ครูอนุบาลจ้างช่างในชุมชนทำ
ที่มีอยู่เดิมในสนามเด็กเล่น ไม่ค่อยพอกันเล่น
เวลาเล่น คนเล่นหันหน้าเข้าไปในสนามฟุตบอล ไกลตากว่านั้น นอกโรงเรียนออกไป คือ ทุ่งนา และภูเขา ที่ขอบฟ้าไกล
ดูที่ตั้ง ดีนะ ได้เล่นและมองอะไรไปได้ไกลๆ จากตรงนี้ เข้าใจเอาเองว่า น่าจะช่วยพัฒนาอะไรในการเติบโตของชีวิตเล็กๆ ให้มีคุณค่าได้มากขึ้น
เด็กๆ น่ารัก เป็นพลังให้ชีวิต
กระตือรือร้น อยากรู้อยากเห็น
กล้าแสดงออก โปร่งใส
เข้าใจว่า การได้เห็นท้องฟ้า กว้างๆ มองไปได้ไกลๆ มันให้ความรู้สึกทางอารมณ์ที่ดี
แต่ละวัน คนเราได้มองฟ้า แบบที่ให้ความรู้สึกบ้างไหมนะ
หรือเพียงมองแต่เวลาครึ้มฝนเพื่อทายทักคุณหยาดพิรุณ
ไม่มีความเห็น