อนุทิน 68878

บางที...เราก็เลือกไม่ได้ ว่าอยากจะจำอะไร หรืออยากจะลืมสิ่งไหน  อยากจำกลับลืม ... อยากลืมกลับจำ โดยเฉพาะเรื่องร้ายๆ เหตุการณ์ที่ทำให้เสียใจ คนที่ทำให้เสียน้ำตา  ยิ่งอยากลืมเท่าไร ก็ยิ่งฝังใจเท่านั้น... แต่ชีวิตคนเราสั้นนัก...ไม่มีใครรู้ว่าเราจะได้อยู่บนโลกใบนี้ไปอีกกี่วัน กี่เดือน หรือกี่ปี  อาจจะอยู่ไปอีก 100 ปี หรือ หยุดอยู่แค่เพียงพรุ่งนี้ ก็เป็นได้...จึงไม่มีเหตุผลใดๆ ที่เราจะเอาเวลาอันมีค่า มาใช้ไปกับการเสียใจ... ในเมื่อเราไม่สามารถลบความทรงจำที่ไม่ต้องการออกไปได้ เราจึงทำได้แค่เลิกเอาหัวใจไปใส่... เลิกรู้สึกรู้สากับสิ่งนั้นแทน... ความทรงจำที่ไม่น่าจำ... ก็ไม่ควรถูกจดจำ... คนที่สมควรถูกลืม...ก็ไม่ควรได้รับการใส่ใจ... บางที...เหตุผล ก็ไม่ได้มีบทบาทไปกว่าความรู้สึกของหัวใจเลยสักนิดเดียว บางจังหวะของช่วงชีวิต.. เราจึงทำได้แค่เพียง "เคารพการตัดสินใจ"