อนุทิน 65438

เมื่อชีวิตดำเนินมาถึงยังจุด ๆ นึง....ที่เปลี่ยนแปลงซะจนเราเองยังตั้งตัวไม่ทัน ล้มบ้าง ลุกบ้าง เจ็บบ้าง ก็ช่างมัน คิดไว้เสมอ ว่า... ต้องมีซักวันที่เราจะยืนได้อีกครั้ง....

ขึ้นชื่อว่า “ชีวิต” ...ไม่มีใครหรอกที่จะสามารถเตรียมตัวล่วงหน้าไว้รับมือกับมันได้ทุกเรื่อง เมื่อเราไม่อาจรู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร.. จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง การมีชีวิตอยู่...จึงต้องอาศัยความกล้า...ที่จะออกไปเผชิญหน้า..ท่ามกลางเหตุการณ์ร้าย ๆ ที่เกิดขึ้นกับชีวิต.... มันมักจะแฝงมากับโอกาสที่บังคับให้เราได้รู้จักใช้สติปัญญาตัวเอง....เพื่อเอาชนะอุปสรรคหรือผ่านปัญหาตรงนั้นไปให้ได้...

บนเส้นทางชีวิต....มีถนนนับร้อยพันให้เราเลือกเดินทาง แต่ถนนสายเดียวที่จะพาเราไปถึงเป้าหมายได้ คือถนนที่ชื่อว่า “ กำลังใจ ”