อนุทิน 65005

ความเบิกบานและการหลงอารมณ์

สองอย่างนี้คือ สภาวะที่ใกล้เคียงและอาจดูเหมือนเป็นสิ่งเดียวกัน แต่...หากว่ามีความต่างตรงที่สภาวะหนึ่งนั้นคือ ความไร้การปนเปื้อน "จิตเบาเบา" ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป และสิ่งหลงเหลืออยู่คือ พลังงานของการดำรงอยู่ ==> ความเบิกบานมักมีสติหนุนนำอยู่เบื้องหลังเสมอ

แต่...การหลงอารมณ์อันเป็นความสนุกสนาน ที่เรามักได้จากการพูดคุย เฮฮาสังสรรค์ ดื่มเที่ยว...หรือกิจต่างๆ ที่เราหลงบอกตัวเองว่าคือ ความเบิกบาน แต่นั่นน่ะกลับไม่ใช่ เพราะสุดท้ายแล้ว "ใจก็กลับมาหมองเหมือนเดิม"

"ความเบิกบาน"...ใจจะไม่หมอง มีแต่จะเพิ่มพูลพลังแห่งความเบิกบานอยู่เรื่อยไป ใจเบาเบา ปรากฏเป็นความนิ่งเย็นแม้มีสิ่งต่างๆ รอบตัวมากระทบและพัวพันให้ยุ่งเหยิง