ชีวิตปัจจุบันของซากี้ ภายใต้ร่มเงาของหลังคาหญ้าอันใหญ่โตนั้น ผมได้นั่งมองจ่องอยู่ จะว่าภาคภูมิใจหรือว่าจะนั่งห่อเหนื่อยอยู่ก็ดี ชีวิตมันชั่งหนักหน่วงเสียเหลือเกินมันในช่วงนี้ เตรียมพื้นที่เอง ขุดหลุมลงเสาเอกเอง ตัดไม้ทำเสาเอง แบกเอง เรียงอิฐเพื่อปูพื้นเอง และทั้งหลายทั้งปวงเพื่อวันข้างหน้าฝันว่าอยากมีชีวิตเรียบงาย ได้กินข้าวครบสามมื้อ ได้นอนหลับอิ่มสักตื่นหนึ่ง มันก็ไม่งายเท่าไหร่นักที่หนุ่มบ้านนอกไปอยู่กรุงฯนาน มือจับไมโครโฟนมาสิบกว่าปี ถึงคราวนี้ต้องมาจับจอบ จับเสียม จับเลื่อย จับฆ้อน ตีวันแรกถึงกลับต้องเรียกหาประกันภัยเพราะเล็บดำเพราะโดนฆ้อนทุบ ถึงวันนี้ด้มานั่งฟังเสียงของชายหลังคาที่มุงด้วยหญ้าคา ขณะนี้ได้มีลมโชยแผ่วๆเสียงใบหญ้าสงเสียงออกมาจากใบของหญ้าคาเอง ที่มันกำลังเสียดสีกันอยู่ มันชั่งเพราะพริ้งช้วยขับเสียงที่บงบอกว่าข้าคือธรรมชาติ พอได้สักพักก็คงได้เวลาทำงานต่อ ,,,,,,,,,,,,,,,,
ไม่มีความเห็น