เราอาจจะใช้เงินจ้างคนให้มาเป็นครูได้ แต่เราไม่สามารถใช้เงินสร้างจิตวิญญาณครูให้เกิดขึ้นในใจของบุคคลผู้นั้นได้
จุดวิกฤตของการศึกษาคือคนที่สอบไม่ติด ไม่มีอะไรเรียนสุดท้ายต้องไปเรียนครู
คนที่ไม่มีงานทำ สมัครงานที่ไหนไม่ได้ก็ต้องกลับบ้านไปเป็น "ครู"
ครูเป็นอาชีพที่ทรงเกียรติ แต่คนไทยกลับมองว่าเป็นอาชีพอันดับสุดท้ายที่จะเลือกทำ
เรือจ้างที่มีรูรั่ว และไม่มีจิตใจในการที่จะพายเรือลำนั้น จะสามารถส่งลูกศิษย์ให้ถึงฝั่งฝันได้อย่างไร...?
ไม่มีความเห็น