ชีวิตของคนเราก็เหมือนกระปุกออมสินใบหนึ่ง ในทุก ๆ วันเราก็ต่างเก็บทั้งสิ่งที่ดีและสิ่งที่ไม่ดีไว้ในกระปุกออมสินใบนี้
นั่งดูทีวีมากก็บาปมาก เพราะดูไปก็ได้แต่เสพกิเลส ตัณหา และกามราคะเข้าสู่จิตสู่ใจ
การปล่อยชีวิตให้ไหลเลื่อนไปตามกระแสสั่งคมที่ถูกถาถมผ่านสื่อนั้นรังแต่จะทำให้จิตใจของเราเศร้าหมอง
เมื่อจิตใจเศร้าหมองแล้ว หัวสมองก็ตื้อ คิดอะไรก็ไม่ออก หน้ามืด ตามัว
การทำความดีนอกจากจะเก็บบุญออมกุศลเข้าสู่จิตสู่ใจแล้ว ยังเป็นการชะล้างหมอกควันที่ปกคลุมดวงตาของเรานั้นออกไปด้วย
ทำความดีมาก ตาก็สว่างมาก แล้วชีวิตนี้ก็จะพบโอกาสที่จะเห็นแสงสว่างที่แท้จริง...
ไม่มีความเห็น