อนุทิน 62619

มาถึงสถานีรถไฟฮาว์ร่า อุบาสกรัญจันนิมนต์ไปฉันเพลที่บ้านพ่อตาแม่ยาย ก็เลยติดสอยห้อยตามเขาไป แต่ก็ไม่วายเกิดเรื่องเศร้า เมื่อไปถึงบ้านแล้ว ต่างคนก็ต่างเห่อหลานน้อย วิ่งกันมารุมมาตุ้มจนน่าอิจฉา แต่กลับลืมไปว่ากระเป๋าเดินทางไม่มีใครเอาลงจากท้ายรถ คนขับก็เสียมารยาทมากแทนที่จะเปิดท้ายรถเอาของลง กลับเอาแต่เงินแล้วก็รีบขับรถออกไป แล้วจะไปตามที่ไหนล่ะ รถแทกซี่มีเป็นแสน ๆ คัน ไม่มีใครเขียนเบอร์รถไว้ ไม่มีใครคาดคิดว่าจะพลาดมากมายขนาดนี้ รวม ๆ แล้วข้าวของที่เสียหายไม่น้อยกว่าสามหมื่น ก็ได้แต่ปลอบใจว่า มันคงไม่ใช่สมบัติของเรา ถ้าเป็นของ ๆ เรา เดี๋ยวก็คงกลับมาหาเราเองแหละ ปล่อยวางเถอะ หาใหม่ให้ได้มากกว่าเดิมนะโยมนะ...เกือบไม่ได้ฉันเพลแล้วไหมล่ะ ดีที่ไม่มีใครลืมว่ามีพระมาด้วย ....ฯ