อนุทิน 61169

บทหนึ่ง...ใน OSHO

นักวิชาการนั้นฉลาดในการทำลายทุกสิ่งที่สวยงามด้วยการ วิพากษ์ ตีความ ด้วยสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าการเรียนรู้ พวกเขาทำให้ทุกสิ่งหนักอึ้งจนกระทั่งบทกวีก็ยังไร้ความเป็นกวี...