... เคยไหมคะที่เวลารับสายใครบ่อยๆ เวลาเดิมๆ ทุกวี่วัน เวลานั้นไม่ค่อยรู้สึกอะไรหรอกนะ หากแต่พอดีหัวฟูมา๒ ๓ วัน ได้แปลกใจ ไฉนไม่มีสายเรียกมา ... จึงเอ๊ะ เริ่มเป็นฝ่ายกระวนกระวายใจ และใจเรียกร้องหาเอง แล้วยิ่งเมื่อโทรสายบ้านแล้วไม่มีใครรับเลย ก็ยิ่ง เอาล่ะสิ มีอะไรหนอ ...
... โทรหาถามอวบดู ค่อยโล่งอก และยิ้มอิ่มใจเมื่อรู้ว่า สองคู่รักวัยดึก คงจะกำลังเพลิดเพลินในใช้เวลาด้วยกัน ในงานบุญวัดราษฎร์ฯ คืนนี้คงมีคนหนาตา นึกภาพออกว่า ป๋าคงจะหูชา เวลาฟังอี๋ส่งเสียงทักทายพูดคุยกับ คนนั้นคนโน้นทีไปทั่วพาราณสี
... ภาพหลากหลายเหตุการณ์ผุดพรายในทรงจำ เพลิดเพลินมาเดินด้วยกัน แทะสายไหม ดูรถไต่ฝัน หยอกเย้ายามน้องปั๋งอยู่บนชิงช้าสวรรค์ ถ่ายรูปด้วยกัน กินไอติมข้างทาง ... ความสุขเล็กๆ ความสุขน้อยๆ ความสุขเล็กน้อย ที่คอยเฝ้ามอง ... ;)
ไม่มีความเห็น