ใคร่ครวญ...
เช้านี้ใคร่ครวญต่อตนเอง ณ ขณะนี้ เรานั้นน่ะเป็นเพียง "ผู้ดูใจ" ตนเองเท่านั้น หาใช่ผู้เป็นหรือผู้ทำ ฤาว่าหากจะเป็นหรือจะทำนั้น ก็เพียงทำหรือเป็นตาม "เหตุ" ที่ปรากฏ การได้ตั้งใจ และน้อมใจลงทำนั่นน่ะเป็นอณูหนึ่งแห่งความเพียร...
มันก็เป็นไปเพียงเท่านี้เอง...
ศัตรูตัวที่ร้ายกาจที่ทำให้เกิดเป็นอุปสรรคที่ทำให้การก้าวย่างเราก้าวผ่านไปได้ยากนั่นน่ะคือ ... "ความคิด และ อารมณ์"... เมื่อเราตกเป็นทาสสองอย่างนี้แล้วก็ยากที่จะผ่านไปได้ฤาว่าหากจะผ่านก็สะบักสะบอมพอสมควร
ไม่มีความเห็น