ทุกวันนี้...โฟกัสงานเจาะจงมากขึ้น
แต่งานสงเคราะห์เยียวยา...จิตใจผู้คนยังคงเหมือนเดิมไม่มีขอบเขต มีแต่การทำเต็มที่และการวาง การได้ทำเต็มที่แล้วนั้น ทำให้เราสามารถวางลงได้ด้วยใจเบาเบา...
ทั้งสิ้นทั้งปวง คือ การงานอันเบิกบานที่เต็มเปี่ยมและเกื้อหนุนให้การทำงานแห่งภายในดำเนินไปได้ตามเป้าหมายแห่ง "ชีวิต"
บททบทวนตนเอง
๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๒
ไม่มีความเห็น