อนุทิน 48518

• การดำรงตนโดยวางตำแหน่งตัวเองให้เหมาะสมพอดีกับหน้าที่ที่มีอยู่ ทั้งกาย วาจา และใจ เป็นเรื่องที่ต้องอาศัยความแน่วแน่จดจ่ออย่างมีสมาธิ ไม่สอดส่ายเพ่งไปมองสิ่งกระทบใดๆ จากภายนอกนอกจากดูใจตนเองที่เคลื่อนไหว
• เรามองที่ตนเองเมื่อทำหน้าที่ ณ ปัจจุบันว่า "ทำหน้าที่นี้ดีพอหรือยัง" โดยไม่ได้มองสิ่งใด หรือผู้ใดที่ไม่เกี่ยวกับบริบทเราเลย
• มีคำถามจากผู้ร่วมงานว่าสามารถทำหน้าที่ที่หลากหลายในหลายแห่งได้อย่างไร
• เราก็ตอบว่า ขณะทำหน้าที่นั้น ๆ เราทำได้อย่างเดียว ไม่ได้หลายอย่าง
• ขณะที่ทำเรื่องหนึ่งอยู่นั้น ใจก็เป็นปัจจุบันหนึ่งขณะ ไม่ได้ฟุ้งซ่านไปยังเรื่องอื่นที่ไกลจากปัจจุบัน