อนุทิน 48354
ปภังกร
เขียนเมื่อจิตของเรามันก็เหมือนลิง ความคิดของคนเรามันก็เหมือนลิงเนี่ยแหละ
เคยเห็นลิงอยู่นิ่ง ๆ มั๊ย ลิงมันจะอยู่นิ่ง ๆ คือ ไม่หลับก็ "ตาย..."
ถ้าเรายังไม่ตาย ความคิดมันก็วิ่งไป วิ่งมาอย่างเนี๊ยะแหละ
คนไม่เข้าใจก็ไปข่มจิต ฝืนใจไว้ให้มันไม่วิ่ง
มันหยุดได้พักหนึ่ง พอออกจากสมาธิ ก็เหมือนยกก้อนหินที่ทับหญ้าออก หญ้ามันก็ฟื้น ความคิดมันก็วิ่งอีก...
ต้องหัดให้มันวิ่งอยู่ในขอบ ในเขต
เวลาทำงานก็ให้มันวิ่งวนอยู่ในงาน
เวลาพิจารณากาย ก็ให้มันวิ่งอยู่ในการพิจารณากาย
เวลาจะทำอะไรก็ให้เจ้า "จิตลิง" มันวิ่งพล่านอยู่ในนั้น
ไม่ใช่ "ซื่อ เซื่อง ซึม" เก๊กสมาธิ อยู่...
ความเห็น (1)
สำนวนนี้ คุ้นๆ อิอิ