อนุทิน 46467

การปฏิบัติธรรมนั้นแท้ที่จริงแล้วก็ปฏิบัติเพื่อปล่อย เพื่อวาง...

และถ้าการกระทำใดที่กระทำแล้ว ทำเพื่อปล่อย เพื่อวาง ก็เรียกได้ว่าเป็น "การปฏิบัติธรรม"

ไม่ว่าจะเรายืน จะเดิน จะนั่ง จะนอนอยู่ที่ไหน ในเวลาใด ณ สถานที่ใด

ไม่ว่าจะเป็นที่บ้าน ที่ทำงาน ทุก ๆ สถานที่ที่ไม่นับเพียงเฉพาะวัด

หากเรามีสิ่งใดมากระทบ แล้วใจเรากระเพื่อม หากเราปล่อยได้ วางได้ การกระทำนั้นไซร้เรียกว่า "การปฏิบัติธรรม"

ความทุกข์เกิดจากความยึดถือ

ถ้าเขาเราด่าเราว่า "ควาย" แล้วเราไปส่องกระจกดูว่าเราไม่ใช่ควายนั้นก็ "จบ"

แต่ถ้าหากเราโกรธนั้นน่ะสิ เราจะโง่ยิ่งกว่า ....... เลยนะ

เวลาพูดเรื่องเหล่านี้นั้นดูง่าย แต่เวลาทำจริง ๆ นั้นไม่ง่ายเลย

ฐานแห่งศีล และสมาธิ ต้องมาพร้อมพรั่ง ทันเวลา

หมั่นรักษาศีลให้ดี มีเวลาก็หัดหายใจเข้าให้สบาย หายใจออกให้สบาย

ไม่ว่าจะเจอโจทย์หนักหนาสักปานใด ก็ขอให้หายใจ "สบาย" เท่านั้นพอ...