อนุทิน 4603

เคยอ่านหนังสือ "เอามันส์" ที่เล่าชีวประวัติของไลนัส ทอร์วอลด์เมื่อหลายปีก่อน (หาไม่เจอ ไม่รู้ไปวางไหน หรือให้ใครยืม ช่างเหอะ)

ไลนัสว่า วิวัฒนาการของเรื่องราวต่าง ๆ มี 3 ระดับ

ระดับล่างสุด คือ ดิ้นรนทำเพื่อชีวิตรอด

ระดับถัดมา ทำเพื่อการทำให้อยู่สบายขึ้น

ระดับสุดท้าย สูงสุด เพื่อบันเทิง

ยกตัวอย่างเรื่อง สงคราม จากสงครามเพื่อชีวิตรอด กลายเป็นสงครามเพื่อบันเทิงเอาความสะใจของพวกซาดิสต์กดรีโมททีวีดูเอาเพลิน

หรือ คอมพิวเตอร์, โทรศัพท์ ล้วนเป็นตัวอย่างที่ดี ที่ลงเอยเพื่อบันเทิง

ภาคใต้ มีเรื่องวัวชน และมีเรื่องเล่าขาน

เกษตรอำเภอ เกษตรจังหวัด ตื๊อให้เกษตรกรเลี้ยงวัวเนื้อวัวนม เกษตรกรนั่งฟังอย่างสุภาพในห้องประชุมแอร์เย็นฉ่ำ ไม่แย้งสักคำ

แต่ไม่มีคนสนใจทำหรอก เลี้ยงวัวชนต่อ เหมียนเดิม

เลี้ยงวัวชนนี่ ได้ยินว่า เลี้ยงดียิ่งกว่าเลี้ยงลูก เลี้ยงเมีย ซะอีก เช้าพาวิ่ง อาบน้ำเอาใจ กลางคืนนอนเฝ้า หญ้าดีที่ไหนออกไปหามา ไกลไม่ว่า

คนอยู่ที่วิวัฒนาการระดับสูงสุด ถูกเชิญให้กลับมาที่ระดับวิวัฒนาการที่ต่ำกว่า เรื่องจะกลับโดยสมัครใจนั้น มิพึงหวัง

การกินก็มีวิวัฒนาการ

วิวัฒนาการระดับสูงสุดยอด คือ ไม่ต้องปอก มีคนป้อน ไม่ต้องใช้เตาปิ้ง เตาติ๊ง เตาเผา ก็มีมาให้กิน

การวิวัฒนาการ ยังดำเนินต่อไป...