อนุทิน 45644

เคยรู้สึกว่า บางครั้งการตัดสินใจของคนเรา ไม่ได้ต้องการข้อมูลอะไรมากมายเลย บางทีเป็นแค่จิตใต้สำนึกของเราเท่านั้น เช่น เวลาเราเดินเพลินๆอยู่บนทางเท้า ทันใด เรารู้สึกว่า มีรถจักรยานยนต์วิ่งเข้ามาใกล้เราจนเกินควร เรากระโดดหลบ เพื่อความปลอดภัยในทันที ซึ่งที่ๆเรากระโดดหลบรถ อาจเป็นที่ๆไม่ควรกระโดดเข้าไปก็ได้ เช่นกองอิฐเกะกะ กองไม้ข้างทาง เป็นต้น ดังนั้น รูปแบบของการตัดสินใจของเรา คงแล้วแต่เหตุการณ์ที่เผชิญในช่วงนั้นๆมากที่สุด บางทีรอเวลาเก็บข้อมูลได้ บางทีรอไม่ได้
อย่างวันนี้ ได้ตัดสินใจอะไรบางอย่างไปแล้ว โดยที่ไม่เคยได้คิดเตรียมการอะไรมาก่อนเลย พูดๆไป ประมวลเหตุการณ์ตอนนั้นและตัดสินใจเลย และจะไม่ทบทวนอีกแน่นอน