อนุทิน 43595

ไปนั่งที่ร้านกาแฟพี่ศักดิ์ทีไร...ความไร้ในลาภ ยศ สรรเสริญหดหายไป เหลือเพียงแต่รากเหง้าแห่งความเป็นมนุษย์ที่ไร้กรอบแห่งการเชื่อมโยงสู่ความเป็นธรรมชาติ ความสบายใจ และความเป็นธรรมดา ปรากฏขึ้นเสมอ นี่แหละคือ เสน่ห์ของร้านกาแฟร้านนี้ ที่ข้าพเจ้าต้องเวียนไปเมื่อมีโอกาส ไม่มีร้านไหนทำได้เหมือนร้านนี้

 ร้านแห่งความเป็นธรรมดา...