อนุทิน 41752

เมื่อคืนได้ฟังธรรมะชวนม่วนชื่น ได้ข้อคิดน่าเก็บไว้เตือนใจ เป็นเรื่องของท่านอาจารย์พรหมลูกศิษย์ของหลวงปู่ชา  สรุปใจความที่ท่านเล่าได้ว่า...ท่านใช้ความพยายามและตั้งใจมากในการก่อผนังอิฐ เมื่อก่อเสร็จท่านได้มาพิจารณาความเรียบร้อยปรากฎว่ามีอิฐ 2 ก้อนที่ก่อแล้วเป็นมุมยื่นออกมาไม่เรียบร้อยสวยงาม ท่านต้องการที่จะแก้ไขข้อบกพร่องนั้นแต่ว่าปูนก่อเริ่มแข็งตัวแล้วไม่สามารถแก้ไขได้ ท่านต้องการที่จะทุบผนังนั้นทิ้ง แต่ก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ทุบ ท่านไม่อยากให้ใครเห็นผนังนั้นเลยเพราะไม่อยากให้ใครวิพากษ์วิจารณ์ วันนึงได้มีคนเห็น และบอกท่านว่าผนังนี้สวยงาม ท่านจึงถามว่าไม่เห็นอิฐ 2 ก้อนที่ก่อไม่สวยเหรอ แต่ชายที่เห็นกลับบอกว่า มีเพียง 2 ก้อนไม่สวยแต่อีก 998 ก้อนสวยงามไร้ที่ติ.. อย่ามัวแต่จดจำกับความผิดเล็กๆน้อยๆ สุดท้ายเมื่อเวลาผ่านไปท่านก็แทบจะมองไม่เห็นอิฐ 2 ก้อนที่ก่อไม่สวยงามอีก..ความผิดพลาดอาจกลายเป็นลักษณะพิเศษที่ไม่เหมือนใคร.. ก็คือให้มองหาคุณค่าจากความผิดพลาดใช้มันให้เป็นประโยชน์ ข้อคิดนี้คล้ายๆกับที่ในหลวงของเรา ท่านให้ข้อคิดในการจดสิทธิบัตรหญ้าแฝก...