อนุทิน 41188

ในวันธรรมดา..ของการเริ่มต้นเข็มนาฬิกาพร้อมกัน

ตลาดหุ้นเริ่มปั่น เด็กทยอยกันเข้าแุถว..

กรรมกรเริ่มแบกหาม ยามผลัดเปลี่ยนตารางเข้าเวร..

จราจรพร้อมจับนกหวีด แม่ค้าเปิดร้าน..

 

วันเวลาหมุนตามเข็มนาฬิกา

ทุกคนทำตามหน้าที่แต่ละวัน

หมุนเวียนผลัดเปลี่ยนไป ไม่ซ้ำกัน

หน้าที่เล็ก ๆ นี้นั้น เราทำเพื่อใคร?

 

เพื่อหาเลี้ยงปากท้อง เพื่อใช้หนี้จำนองสิน

เพื่อลูกน้อยเติบใหญ่ เพื่อ "ฉัน" ใช่ไหม ไม่ใช่ "เธอ"

 

เพื่อ "ฉัน" ต่างหากเล่า

เื่พื่อ "ครอบครัว" ของเราใช่ใครที่ไหน

เพื่อ "มวลมิตร" สหายกว้างไกล

เพื่อ "สังคมไทย" ร่มเย็น

 

ฉันรักที่เธอทำหน้าที่  ทุกวันวี่เช้าเย็น

ทำไป ๆ ใครไม่เห็น ตัวเธอเองที่เป็น "กระจกเงา" (ดวงตาเธอเองที่เป็นกระจกเงา)