อนุทิน 39592

เช้านี้ ออกไปดูแปลงสวนครัว  ผักขึ้นเยอะมาก ต้องแบ่งออกเป็น 2 แปลง และแยกใส่กระถางไปฝากบางคนด้วย ผักงามมากๆ อากาศดี จิบกาแฟพลาง ปุจฉา วิสัชนา กับคุณหมอที่บ้าน เรื่อง ศาสนาและปรัชญาต่างๆ ก็มีความเห็นเหมือนกัน เป็นส่วนใหญ่  บางอย่าง มีเห็นต่างบ้าง ไม่มาก
ปกติจะเป็นคนที่เป็นตัวของตัวเอง ไม่ค่อยตามใคร  ถ้าจะต้องเออออ ห่อหมกตามคนอื่นไปเรื่อยนี่  ก็ได้อยู่   เป็นมรรยาทสังคม  และเป็นคนชอบเอาใจคนอยู่แล้ว...แค่ถือหลักว่า ถ้าไปค้านคนอื่นในวงสนทนาแล้ว ได้อะไร...ถ้าจะได้แต่ความเครียดและการเสียพลังงานในการเถียงกัน  และก็แค่เป็นเรื่องการสนทนาทั่วๆไป (ยกเว้นเรื่อง งาน )   ก็หยวนๆตามๆเขาไปก็แล้วกัน   จะได้จบๆ  เราจะได้ เอาเวลา ไปคิดเรื่องอื่นต่อ  สุขภาพกาย สุขภาพจิต จะได้ไม่เสีย  แต่ใจเราไม่ได้คิดและไม่ได้จะทำแบบที่ไปเออออ กับเขา เมื่อสักครู่ นั้นเลย...คิดไปกันคนละทิศ  ละทาง...ก็ตัวเอง ยังบังคับตัวเอง  ให้คิดอย่างเดียวกับเขาไม่ได้เลย   ดังนั้น คนอื่น จะมาบังคับ ให้เรา คิดตามแบบเขา  เป็นเรื่องยาก  ถ้าไม่มีเหตุผลดีๆ มาทำให้เรา ยอมรับได้ด้วยใจของเราเอง...
แต่ก็ สามารถคบกับคนที่ ที่มีความเห็นต่างกันได้สบายๆ   โดยไม่โกรธกัน  แถมกับเพื่อนบางคน ที่ความเห็นต่าง ยังสนิทกันมากด้วย